Je bedoelt dat de Belgische regering moet denken aan Belgique, aan het Belgische grondgebied en aan alle Belgen. Bij voorkeur aan de Francofone minderheid zo niet leidt dat tot burgeroorlog in Belgique.
Je "vergeet" wel graag dat de "onafhankelijkheid" van Belgique, noch via verkiezingen
in heel Nederland, noch via een referendum werd bevochten, maar door gebruik te maken van separatistisch geweld. Hetzelfde geweld waarmee Spanje vandaag de uitslag van het Catalaanse referendum probeerde onmogelijk te maken, en zelfs glashard ontkent.
Christophe Deborsu, nochtans een Waal, beweerde in 2007 in De Standaard verwonderd te zijn dat er niemand (....behalve de toenmalige De Wever....) naar secessie streefde in 1830. Toch was het in een paar weken gepiept. Dankzij de opstand van een 30-tal Franstalige operaminnende "jongeren" en de medewerking van een onooglijk klein percentage politici van andere landen dan Nederland.
De EU, die niet alleen de Catalanen, maar heel Europa haar wil oplegt is evenmin het resultaat van verkiezingen of referenda, maar van de achterkamertjespolitiek van een onooglijk klein kliekje politici.
Idem de Belgische grondwet. Daar heeft 99,9999999 % van de nieuwbakken Belgen geen inspraak in gehad.
(Idem wat betreft de Europese grondwet!)
Bovendien werd de Belgische grondwet met de voeten getreden telkens een beperkt kliekje Belgische politici dat nodig achtte. Als dank kregen zij van le roi de Belgique de titel van minister van staat. Een titel die enkel politici "met grote verdiensten voor het land" te beurt valt.
Zo zie je maar wat een grondwet "in de grond" waard is: Om uitgerekend door politici die getrouwheid zwoeren aan het Belgische vodje papier genaamd grondwet, en aan Zijne Majesteit de VVorst, van tafel te worden geveegd.
Een ander "nep-argument" om de uitslag van het Catalaanse referendum te negeren is dat er "amper" 42 % van de Catalanen gingen stemmen. De honderdduizenden kiesbrieven die in beslag werden genomen, en de vele tienduizenden Catalanen die uit schrik voor Spaans geweld niet gingen stemmen worden als vanzelfsprekend als tegenstemmen beschouwd.
In Europa is die politiek wiskundige bewerking van uitslagen van referenda bijzonder populair. Dat wijst het volgende voorbeeld aan.
Spanje telt 48 miljoen inwoners. Daarvan stemden er goed 2 miljoen voor onafhankelijkheid van Catalonië. Dat is niet eens 4% van "de Spanjaarden" die een onafhankelijk Catalonië willen. Voor politieke wiskundigen zijn alle Spanjaarden de facto tegen, dat telt makkelijker. Je neemt ook niet het aantal stemgerechtigden maar het aantal inwoners, dan komt het gewenste resultaat nog beter uit de verf.
Europa telt lang geen half miljard inwoners. Hoeveel % daarvan gunt Catalonië haar onafhankelijkheid? En wat is daar de reden van? Het zelfbehoud, de macht en de bergen geld waarmee de grote lichten van de EU zichzelf bedienen?
Wij konden analyses lezen over het Oekraïne-referendum van de hand van Karel de Gucht die een identieke rekenwijze hanteerde. Gek genoeg hoor je de Europese grote lichten nooit hun eigen redenering volgen als het over de uitslag van de Europese verkiezingen gaat.
Hier volgt de uitslag van 2014.
Begin 2016 telde de Europese Unie 510 miljoen inwoners,
ongeveer zeven procent van de totale wereldbevolking.
https://www.europa-nu.nl/id/vh6tqk1k...nie_in_cijfers
375 miljoen EU-burgers waren stemgerechtigd in 2014. Ondanks de kiesplicht in België, Griekenland en Luxemburg kwamen slechts 42% van de Europese kiezers opdagen.
Dat wil zeggen dat 58% van de Europese stemgerechtigden het Europese project verwierpen. Ja toch? Dat betekent eveneens dat het Europese Parlement geen mandaat kreeg van een democratische meerderheid om beslissingen te nemen namens het hele Europese volk.
In feite hebben de Europese verkiezingen aangetoond dat het Europese politieke project geen draagvlak heeft.