De sociale zekerheid moet rationeler worden; profiteren moet ten allen tijde voorkomen en gesanctioneerd worden. M.a.w. werkloosheidsuitkeringen moeten serieus strenger worden. Maar wie in het leven ongeluk heeft en bijvoorbeeld kanker krijgt, moet zo goed mogelijk geholpen worden. De staat en haar geïnstitutionaliseerde solidariteit vormen een hulpmiddel, maar het primaire doel moet een samenleving zijn met individuen die autonoom denken en verantwoordelijk handelen. Geen echte verzorgingsstaat dus, in dewelke de levens van de mensen bepaald worden door een gigantisch staatsapparaat dat zogenaamd persoonlijk en welwillend is. Solidariteit moet waar mogelijk ook georganiseerd worden door de burgers zelf (bv vrijwilligerswerk). Op deze manier krijgen we burgers die ten volle hun menselijke waardigheid behouden, en worden de ergsten noden toch geledigd.
Laatst gewijzigd door respublica : 12 januari 2012 om 16:13.
|