On 7 mrt, 11:01, ".Peter" <
[email protected]> wrote:
> >>> Als men wil zijn de inspanningen om broeikasgassen terug te dringen
> >>> zijn haalbaar.
>
> >> ... maar tegen een zeer grote prijs. O.a. meer werkloosheid en minder
> >> welvaart.
>
> > So be it,
>
> Zeg je dat ook als de zorgkosten dus (!) met 20 a 30% stijgen?
> Of snap je het verband niet?
>
> > de klimaatverandering gaat waarschijnlijk véél meer kosten.
>
> Bron? Dikke duim?
Lees je geen krant?
Bijvoorbeeld: NRC Handelsblad, 17/11/2006 (pagina 4):
Het klimaatdebat ontbeert leiderschap
Paul Luttikhuis
Onderhandelaars in Nairobi zijn het niet eens over een vervolg op het
Kyoto-protocol
Twee weken waren deskundigen in Nairobi bijeen om te praten over
nieuwe maatregelen tegen klimaatverandering. Ondanks schrikbeelden
over de gevolgen van het broeikaseffect bleef de conferentie zonder
resultaat.
Een Brits rapport over de kosten van klimaatverandering werkte deze
week op de grote klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Nairobi
als de knuppel in het hoenderhok. Het rapport, van de gerenommeerde
econoom Nicholas Stern, kent weliswaar onzekerheden en aannames, maar
de kern ervan werd in Nairobi door vrijwel niemand tegengesproken: als
we nu niet fors investeren om de uitstoot van broeikasgassen terug te
dringen, betalen de komende generaties daarvoor een oneindig veel
hogere rekening.
Ook als Stern maar een beetje gelijk heeft, zijn de conclusies zo
verontrustend dat de onderhandelaars er niet omheen konden. De
Verenigde Staten niet, die uit economische overwegingen in 2000 het
Kyoto-protocol over het terugdringen van broeikasgassen afwezen. China
niet, dat in klimaatkwesties het liefst als ontwikkelingsland aan de
zijlijn blijft staan. De Europese Unie niet, waar ondanks de goede
bedoelingen de doelstellingen nauwelijks worden gehaald. En Canada
niet, waar de nieuwe conservatieve regering probeert onder de Kyoto-
verplichtingen uit te komen. En ook Australië niet, waar de premier
moeite heeft om uit te leggen waarom hij weinig tegen
klimaatverandering doet, terwijl het land gebukt gaat onder de ergste
droogte sinds mensenheugenis.
Het rapport van Stern is niet het enige dat dezer dagen verscheen. De
doemscenarios, die overigens door de auteurs niet zo mogen worden
genoemd, buitelden in Nairobi over elkaar heen. Daarnaast waren er de
concrete plannen - grotere en kleinere. VN-chef Kofi Annan
introduceerde bijvoorbeeld het Nairobi Framework, een fonds waaruit
arme landen kunnen putten voor de ontwikkeling van schone energie.
Frankrijk wil de invoerheffingen verhogen voor producten uit landen
die weigeren mee te doen aan Kyoto. Typisch Frans, vond premier Howard
van Australië, een van de landen die door die heffingen getroffen
zouden worden. Brazilië vroeg om hulp bij de bescherming van zijn
tropische regenwouden. Mensen kappen het Amazone-gebied niet leeg
omdat ze boos zijn op bomen, aldus minister van Bosbouw en
Biodiversiteit João Capobianca, Het kappen is in feite duur en
moeilijk. Mensen doen dat omdat het een garantie biedt voor
economische overleving. De vraag is volgens Capobianca niet waarom
rijke landen zouden investeren in bescherming van het regenwoud, maar
waarom ze het niet zouden doen.
Over een bestaand plan, dat deel uitmaakt van het Kyoto-protocol, werd
in Nairobi fors onderhandeld. Volgens het protocol moet 2 procent van
het geld dat rijke landen investeren in klimaatprojecten in
ontwikkelingslanden, worden gestort in een fonds dat die landen in
staat stelt zich aan de gevolgen van de klimaatverandering aan te
passen. De vraag is wie dit geld - het bedrag zou wel eens kunnen
oplopen tot 750 miljoen dollar - in de toekomst moet beheren. De
ontwikkelingslanden willen zoveel mogelijk zelf bepalen hoe ze het
gebruiken, de rijke landen eisen een scherpe controle door
bijvoorbeeld de Wereldbank.
Maar de meest prangende vraag die de ongeveer 190 deelnemende landen
in Nairobi zich stelden, bleef onbeantwoord. Hoe moet het verder met
het klimaatbeleid? In 2012 loopt het Kyoto-protocol af, wat moet er
dan gebeuren?
Klimaatverandering is niet, zoals veel mensen nog steeds denken,
alleen een milieu-onderwerp, hield VN-chef Kofi Annan de in Nairobi
aanwezige ministers voor. Het is een allesomvattende bedreiging.
Volgens Annan hoort klimaatverandering thuis in het rijtje:
internationale conflicten, armoede, proliferatie van gevaarlijke
wapens en andere bedreigingen die traditioneel de politieke agenda
hebben gemonopoliseerd.
Annan noemde de afspraken die in 1997 in Kyoto zijn vastgelegd (een
wereldwijde reductie van de uitstoot van broeikasgassen met 5,2
procent ten opzichte van 1990) weliswaar een cruciale stap voorwaarts,
maar een veel te kleine stap. En in het debat over hoe we nu verder
moeten, is sprake van een beangstigend gebrek aan leiderschap.
Iedereen is het erover eens dat een nieuw klimaatverdrag geen zin
heeft zonder de Verenigde Staten en China. Doordat de twee grootste
vervuilers niet aan Kyoto meedoen, heeft het protocol nu slechts
betrekking op 30 procent van de wereldwijde CO2-uitstoot. Om die
landen binnen boord te halen suggereren sommigen dat de eisen aan het
klimaatbeleid maar beter niet al te dwingend kunnen worden opgelegd.
Maar als de zaak nog verder verwatert, zeggen anderen, blijft er
helemaal niets over. En Kyoto stelt al zo weinig voor. Door dit
gekibbel is het bijna onhaalbaar om het binnen enkele jaren eens te
worden over een Kyoto II. Dus zijn de onderhandelaars het vandaag, op
de slotdag van de conferentie in Nairobi, erover eens dat ze het
daarover eens moeten worden, en wel zo snel mogelijk.
Het was het minimum, verzuchtte Jennifer Morgan van een Britse
milieudenktank gisteren, om het proces gaande te houden.
Voor en tijdens de klimaatconferentie in Nairobi verschenen diverse
rapporten over klimaatverandering:
Het Climate Action Network publiceerde een ranglijst van landen op
basis van klimaatbeleid. Zweden, Groot-Brittannië en Denemarken doen
het goed , de Verenigde Staten, China en Saoedi-Arabië bungelen
onderaan. Nederland is in de afgelopen jaren gedaald van de 15de naar
de 29ste plaats. Voor Mirjam de Rijk, directeur van de
milieuorganisatie Natuur en Milieu, reden om het werk van het
vertrekkende kabinet te bestempelen als vier verloren jaren.
Volgens de wereldgezondheidsorganisatie WHO zal door
klimaatverandering de druk op de gezondheidszorg groter worden. Er is
een toename van onder andere malaria en knokkelkoorts. De malariamug
rukt door een stijging van de gemiddelde temperatuur op in noordelijke
richting, larven zijn al tot in Moskou gevonden. Ook wijst de WHO op
een toename van het dodental in Europa door hartaanvallen tijdens
steeds warmere zomers.
Verzekeringsmaatschappijen becijferden dat de jaarlijkse schade door
extreme weersomstandigheden in 2040 kan oplopen tot één biljoen
dollar, mede door economische activiteit in klimaatgevoelige
kuststreken. Dit is volgens het hoofd van de UNEP, de
milieuorganisatie van de VN, geen doemscenario [...] maar simpel
rekenwerk. Kijk maar naar de orkaan Katrina: één gebeurtenis in 2005,
die slechts 12 uur duurde en voor 120 miljard dollar schade
veroorzaakte.
Volgens Duitse onderzoekers krijgt de wereld te maken met tientallen
miljoenen zeespiegelvluchtelingen. De stijgende zeespiegel zal mensen
van de kust verdrijven. Warmer wordend zeewater zal leiden tot
krachtiger stormen. De drinkwatervoorraad zal sneller verzilten.
Ongeveer een derde van alle kooldioxide wordt geabsorbeerd door de
oceanen. Het water wordt daardoor zuurrijker, waardoor schaaldieren,
die een belangrijke rol spelen in de voedselketen, worden getroffen.
Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) - van
klimatologen en andere wetenschappers die voor de VN
klimaatverandering in kaart brengen - liep vooruit op zijn vierde
rapport dat in februari uitkomt. Volgens het IPCC is het bewijs voor
de menselijke invloed op klimaatverandering opnieuw sterker geworden.
Ga er maar van uit, zei IPCC-voorzitter Rajendra Pachauri tegen het
persbureau AP, dat het rapport als een donderslag zal aankomen. Ook de
Verenigde Staten zullen er niet meer omheen kunnen. Democratische
regeringen zullen rekening moeten houden met de opvattingen van de
bevolking, aldus Pachauri.
Bron (voor abonnees):
http://archief.nrc.nl/?modus=l&text=...4&hit=12&set=2
> >>> Toch blijf ik hopen dat we voor de veilige weg kiezen, met de
> >>> mogelijkheid dat we over veertig jaar zeggen dat het inzicht
> >>> aangaande broeikasgassen anders is gebleken en dat bepaalde
> >>> inspanningen achteraf niet nodig waren. Want wat toch te zeggen
> >>> tegen onze achterkleinkinderen als over veertig jaar, door
> >>> toegenomen wetenschappelijke inzicht, blijkt dat er geen scepticus
> >>> meer over is en broeikasgassen inderdaad een overwegende rol
> >>> blijken te spelen in de klimaatverandering? "We hebben ons best
> >>> gedaan, maar men wist vroeger nog niet zoveel als nu"?
> >> Nou meer: dankzij de weigering van papa en andere slimme mensen is de
> >> armoede in de wereld nu x% kleiner dan die was als we wél
> >> welvaartsremmende maatregelen genomen hadden.
> > Sinds wanneer bekommeren papa en andere 'slimme' mensen zich om de
> > armoede in de wereld. Wat hebben papa en deze 'slimme' mensen voor hen
> > gedaan? (gelieve een top tien op te stellen).
>
> Dooddoener-antwoord! Ik kan net zo goed zeggen: Sinds wanneer bekommeren we
> ons om onze kinderen.
Jij bekommert je eerst om jezelf, daarna denk je pas aan je kinderen
en diens kinderen, met je struisvogelpolitiek.
En ik mis je top tien, met je zogenaamde sympathie voor de armen in de
wereld.
> Feit is dat niets doen behalve aanpassen in het geheel niet onwaarschijnlijk
> beter is dan die 'tegengaan' plannen.
Onzin. Zie ook:"Grote banken krijgen oog voor klimaatverandering":
http://www.milieudefensie.nl/klimaat...esteringen-aan
> >> Dat hangt namelijk precies af van *of* CO2 een dominante invloed
> >> heeft. Dat weten we niet.
> > Het merendeel van de wetenschappers (als IPCC) stellen dat de kans
> > groot is dat CO2 een dominante invloed heeft.
>
> Klopt niet. Ze zeggen bij IPCC dat die significant is ipv dominant en IPCC
> is verre van het merendeel van de wetenschappers!
> Maar ze zeggen ook dat er 300% onzekerheid is betreft wat de gevolgen zijn
> qua temperatuur. En juist dat is relevant betreft of onze significante
> invloed dominant is.
Van Dale:
sig·ni·fi·cant (bn.)
1 veelbetekenend => belangrijk
2 statistisch verantwoorde conclusies toelatend
do·mi·nant (bn.)
1 overheersend
Dat het dusdaning veelbetekenend is, dat het een overhand heeft op ons
klimaat.
> Ze zeggen ook dat de effecten nog meer onbekend zijn. Ze zeggen echter wel
> dat de verwachte zeepsiegelstijging lager is dan tot nu toe werd aangenomen.
> Ze zeggen ook dat het effect zelf minder is dan tot nu toe werd aangenomen.
Maar nog steeds erg groot!
> >> Als het klein is is het crimineel om aan welvaartreductie te
> >> doen omdat in arme gebieden daardoor mensen letterlijk zullen
> >> sterven die anders bleven leven vanwege de extra economische groei.
> > Als men zich het lot van de arme gebieden werkelijk aantrekt, zijn we
> > in staat hun leven zeer te verbeteren, zonder zelf een droge boterham
> > te hoeven eten.
>
> Klopt, maar wat is je punt?
Dat jou, gezien je uitspraken, inschat als iemand die het lot van arme
gebieden niet (voldoende) aantrekt. En zo mis ik je top tien.
> > Maar nee, zo ligt het niet. We genieten goedkope
> > grondstoffen en producten uit de derde wereld en geven slechts een
> > enkel procent van ons inkomen terug in de vorm van hulp.
>
> Nou je snapt het principe van economische groei en globalisering niet, maar
> dat is niet echt relevant. Hoe moeten die landen rijker worden zonder
> goedkope fossiele brandstoffen? Hoe moeten zij hun welvaart en welzij
> verbeteren?
Met eerlijke prijzen. We buiten ze uit, daarom zijn wij zo rijk.
> Maar in het rapport en de samenvatting zelf staat dus ook in dat men niet
> weet wat de gevolgen zijn.
Jij bedoelt:"Men weet niet *exact* hoe negatief de gevolgen zijn".
> >> Verder als je de IPCC rapporten leest zie je dat het overgrote
> >> merendeel van de onzekerheid komt door de onzekerheid in economische
> >> modellen die niets met CO2 te maken hebben. Hoe hard zal de
> >> bevolking stijgen, hoe hard de welvaart, etc.
> > Hoe hard? Denk na over de mogelijkheid dat we vandaag al ontzettend
> > hard gaan, en dat nog harder, harder dan hard is.
>
> Exact!
>
> En je moet wel heel wereldvreemd zijn te denken dat wij in het westen dit
> kunnen stuiten!
Amerika en Europa hebben het vermogen om ontwikkelingen hierin te
starten en we kunnen ons uiterste best doen om de rest van de wereld
mee te krijgen, te winnen voor onze ontwikkelingen. Je kunt dit niet
bij voorbaat verloren beschouwen, we moeten de problemen onder ogen
zien.
> Ik besteed die welvaart liever aan mezelf én aan veel meer reële problemen
> zoals armoede, honger en ziekten
Meer reële problemen? (Trouwens, waar is je top tien?)
> > Zul je gezond leven zodat je dit de komende veertig jaar in je
> > omgeving en deze nieuwsgroep kunt blijven 'uitleggen'?
>
> Of ik de 40 jaar haal is moeilijk te zeggen daar ik dan dicht tegen de 90
> aan zit, maar ik zal mijn best doen. Maar over 25 jaar zal ik ongetwijfeld
> gelijk hebben.
Ongetwijfeld?
P@E