Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667
De zogenaamde neo-folk/neo-classical muziek subcultuur zit vol met rechtsen, meer specifiek de zogenaamde nationaal anarchisten en "new right" sympathisanten. Dit geldt zowel voor de muzikanten als het publiek.
Helaas is dit genre nu niet bepaald mainstream. Het is een nogal obscure sub-sectie van de al vrij obscure gothic subcultuur.
Voorbeelden van bands :
[...]
- Goethes Erben
[...]
- Kirlian Camera
- Laibach
[...]
Ik ken geen Vlaamse artiesten binnen dit genre, al ben ik er zeker van dat die er zijn. Verder zijn er natuurlijk nog genres die vooral aanspreken tot skinheads zoals RAC en dergelijke. "Lion's Pride" hoort tot die groep. Laten we deze echter buiten beschouwing laten, omdat de skinheadcultuur nu niet bepaald een lichtend voorbeeld is.
|
Ik denk niet dat Goethes Erben, Kirlian Camera of Laibach als 'rechtse' muziek kunnen gerekend worden. Bij GE heb ik nooit iets gehoord dat als zodanig kan beschouwd worden en bij KC heb ik nauwelijks meer gezien dan wat gekoketteer met fascistische esthetiek. Maar kom, hier kan nog over gediscussieerd worden, maar dat je Laibach als een rechtse groep noemt, betekent dat je niet veel van deze groep begrepen hebt. Zeker, hun hele imago heeft erg totalitaire trekjes, maar de hele filosofie van de groep is erop gebaseerd om elk totalitair denken - politiek in het algemeen, maar ook popcultuur - op de korrel te nemen. De semi-fascistische esthetiek is daar maar één aspect van, naast - onder meer - socialistisch realisme (in hun kunst), de pompeuze communistische marsmuziek of de 'volkscultuur' van rechts. Dubbelzinnigheid is daarbij erg belangrijk: een prachtig voorbeeld daarvan is hun cover van 'One Vision' van Queen. De originele versie is een ordinaire, schadeloze rocksong, maar door de tekst in het Duits te vertalen en het arrangement iets bij te sleutelen, krijgt de tekst (
One man, one vision, one true religion) een heel andere, gevaarlijkere betekenis. Een ander voorbeeld is de poster die ze in de jaren 80 ontwierpen voor de Joegoslavische 'Dag van de Jeugd', waarbij ze schaamteloos een ontwerp voor de Hitlerjugend gebruikten. Toen de Sloveense communistische apparatsjiks hun poster als winnende ontwerp aanduidden, toonden ze daarmee op ironische wijze aan dat beide extremen (links en rechts) er een zelfde beeldtaal op na houden. Als je nu Laibach als een rechtse groep beschouwt, dan laat je je in de luren leggen door hun bewust gecreëerde dubbelzinnigheid.