Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Neal Raes
Beste dewanand,
Je hebt gelijk dat er nood is aan een grotere en sterkere Europese verbondenheid. Europa is nu nog te veel (en onterecht) ver-van-mijn-bed. De keuze voor één Europese taal en cultuur zou hiervoor een oplossing kunnen zijn.
L² is voorstander van een Europa van Regio's en Volkeren. Een Europa waar respect is voor ieders identiteit, cultuur en taal. Culturele diversiteit wordt hier bekeken als meerwaarde. Samen, met respect voor ieders eigenheid, wordt er gewerkt aan een sterk Europa. Het kan je dan ook niet verbazen dat we op basis van dat uitgangspunt moeilijk kunnen akkoord gaan met een opgelegde taal.
Zoals Jan van den Berghe aanhaalt creeër je een grote ongelijkheid. De keuze voor een bestaande taal, gaat dat steeds hebben. De suggestie voor een kunstmatige taal, is eigenlijk niet nieuw. Met het Esperanto hebben we dergelijke taal al. Al vrees ik dat dit voorbeeld ook onmiddellijk wijst op de geringe kans op slagen.
|
"De geringe kans op slagen van het Esperanto"
Dat is een dooddoener zoals "de geringe kans op slagen ivm het uitbannen van fossiele energie & de invoering van hernieuwbare energie" .. Anno 1835 zag ook niemand de ontwikkeling van het spoorvervoer zitten - de koeien gingen zure melk geven & het was onzin te denken dat er een stelsel van spoorwegen zou komen. Esperanto is een relatief jonge taal : ze bestaat "nog maar"
120 jaar. Diegenen die het over haar "mislukking" spreken vergeten met graagte de ongelofelijke tegenwerking waarmee de "Movado" te kampen had en nog heeft. Zowel Stalin als Hitler hebben actief Esperantisten opgespoord en terechtgesteld. tijdens het bestaan van de "Volkenbond" heeft de franse diplomatie er alles aan gedaan om enige internationale erkenning van de taal
te voorkomen. Het is eerst sedert de jaren '50 van vorige eeuw dat de UNESCO de taal als belangrijk cultureel erfgoed van de wereld erkende.
Zowel op het gebied van wetenschap als literatuur bewijst het Esperanto
zijn nut in de wereld, het vergemakkelijk de verspreiding van de westerse literatuur onder meer in China en Japan. In de virtuele encyclopedie "Vikipedio" verschenen inmiddels meer dan 100.000 artikels in het Esperanto,
zoals men op het internet ook een versie van "Le Monde Diplomatique" in het Esperanto kan lezen.
Naar het schijnt zou in de sectie "cultuur" van de EU administratie Esperanto reeds fungeren als officieuze brugtaal & ook bepaalde blogs van EU commissarissen zijn o.m; door het gebruik van Esperanto als brugtaal redelijk efficiënt en vlot in alle officiële EU talen vertaald. Het feit dat weerkelijk alle
nationale taalgebieden E-o sprekers onder de bevolking telt, maakt dat het vertaalwerk in EU verband op een zeer kostenbesparende wijze zou kunnen georganizeerd worden door alle teksten meteen naar het E-O te vertalen.
De officiële vertalingen op de officiële EU websites blijven al te dikwijls bij sommige grote talen steken.
Tot slot : India is momenteel inderdaad de natie met het hoogste aantal engelstaligen (als eerste en/of 2de taal).. Maar het is geen toeval dat precies in dat land het oude Sanskriet recent weer tot leven gewekt is & dat de huidige voorzitter van de UEA (Internationale vereniging voor het Esperanto)
een Indiër is.
Geïontresserden in de diverse polemieken over het Esperanto, inclusief de meningen van linguïsten en taalleraars ga eens een kijkje nemen op :
esperanto.start.be