Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door kreydt
Praktisch zijn er 3 referentie kaders ( vlieg, trein en waarnemer ) die een relatie hebben. Gezien de waarnemer alleen een snelheidsvariatie observeert na de botsing ( Vtrein2=Vtrein1 – Vvlieg ) moeten het referentie kaders van de vlieg en de trein, tijdens de botsing, overeen komen. Dit impliceert dat als er een factor nul wordt in een kader ook in het andere kaders een factor nul moet voorkomen. Het kader van de waarnemer neemt tijdens de botsing geen verschil in snelheid waar, dus kan in zijn kader alleen de tijd = nul zijn. Nu is de tijd juist de bindende factor voor de 3 kaders en zijn de snelheden ook gelijk aan nul tijdens de botsing. dwz de trein staat tijdens de botsing stil in zijn kader.
Met zuiver mechanica; Zet het vectoriele snelheidsverloop van de vlieg in een grafiek uit tov de tijd. Tijdens de botsing gaat de vlieg-snelheid plots over naar de trein-snelheid …. De versnelling is oneindig dwz alleen mogelijk door te delen door nul ( delta t = 0 ) en dat mag dan weer niet
Volian; verhuis naar mijn gemeente, hier is nog plaats in de kleuterklas.
|
Hmm, ik denk niet dat ik jouw redering volg.
Waarom zou men door nul moeten delen?
Waarom is de versnelling oneindig?
En vlieg die tegen een trein botst zal een zeer grote versnelling ondergaan, maar die is niet oneindig. Want als dit zo zou zijn dan is er een oneindige kracht nodig, de vlieg weegt namelijk weinig maar dit is niet nul. Dus de trein zou een oneindige kracht op de vlieg moeten uitoefenen maar de trein kan dit niet en dus zou de trein dan tegen de vlieg botsen en niet omgekeerd.