Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rudy
Mijn moeder heeft jaren gezorgd voor kindjes van ouders die niet in staat waren voor hun kind te zorgen: geplaatste kinderen.
Ik heb ze zien opgroeien tot ze 18 waren.
Je zou je de vraag kunnen stellen of de ouders er tijdens de zwangerschap niet beter een punt hadden achtergezet. Abortus.
En ja, in een politiek correcte wereld zou je dan kunnen stellen dat de partners gelijke verantwoordelijkheid dragen. In de praktijk wordt er in de eerste plaats naar de moeder gekeken, ondanks alle emancipatie. En als ik de verantwoordelijkheid of beslissingsrecht bij de vader benadruk dan doe ik dit opzettelijk.
De praktijk ziet er heel wat anders uit dan wat in een politiek correct plaatje zou passen. Moeders hebben het eerste en laatste woord.
|
In de praktijk lopen zaken nu eenmaal anders. Niet iedereen die zwanger wordt kan een kind basiszorg bieden, en zelfs wanneer ze denken van wel kan blijken dat dit niet zo is en dan komen kinderen in een pleeggezin terecht. Tof dat je moeder dit deed.
Beide ouders dragen gelijke verantwoordelijkheid; vanaf de geboorte.
En moeders hebben het laatste woord omdat indien dit niet zo is dat op dwang neerkomt. Wie wil dat? Niemand toch?
Emancipatie heeft er weinig mee te maken, dat zit eerder in de rol van vaders, even belangrijk voor kinderen dan moeders maar traditioneel werd daar anders naar gekeken.
Religie, hier de Katholieken hebben daar veel mee te maken omdat dit de rolpatronen heeft vastgelegd. Moeders de kinderen en huishouden, vaders zorgen voor inkomen en spelen een rol in de wereld buiten de deur.
Wat niet betekende dat veel vrouwen niet werkten, noodgedwongen wel, in fabrieken stond het vol arbeidsters maar dat betekende na het werk nog het huishouden en zorg voor kroost.
Religie is hoe dan ook verantwoordelijk voor rolpatronen, wat je nu nog sterk ziet binnen moslimgezinnen.
De invloed vandaag is veel minder, zie co ouderschap wat erkenning is voor de rol die vaders kunnen opnemen, maar in veel gezinnen zijn het vooral vrouwen die nog steeds het grootste gedeelte van het huishouden doen en van hen wordt vader verwacht om bij een geboorte de loopbaan te onderbreken.
Emancipatie zou zijn, meer vaders die durven thuis blijven om voor kinderen te zorgen, niet meer mannen die voor vrouwen gaan beslissen of kinderen geboren moeten worden.
