Jan Leyers liet zich van de sokken praten op een markt in Engeland door een charmante moslim met turban in een wit gewaad. Het ging eerst over de vrijheid van meningsuiting als grondrecht en dan over het verbod op homoseksueel gedrag en de doodstraf voor afvallige moslims. Die straf zou volgens de moslim alleen gelden in een moslimstaat waar de koran strikt gehandhaafd wordt als basis voor de wet. Moslims in Engeland zouden dat nooit toepassen. Hier verzuimde Jan te vragen of dat zo zou blijven als moslims in Engeland in de meerderheid komen. Hij liet zijn afschuw blijken voor zo een wet. De moslim, een gevoelig mens, probeerde Jan vriendelijk lachend over die hobbel heen te helpen met een vergelijking. 'Het ging hier toch eenvoudig om het uitvoeren van de wet. In een moslimland wordt gestraft volgens de wet net als in Great Britain.' Jan was uit het veld geslagen. Het ontging hem dat aan de wetshandhaving de wetsvorming vooraf gaat. En dat die wetsvorming het onderwerp van gesprek zou moeten zijn. Er is namelijk een fundamenteel verschil tussen de uitgangspunten die moslims willen hanteren voor wetsvorming en die Jan Seculier wil hanteren. Wat is het doel van de wet? De seculier volgt de logica en uitgangspunten van Aristoteles en wil een burgerlijke wet die de rechten en plichten van burgers en bedrijven enz. regelt jegens elkaar en jegens de staat. Het gaat steeds om de betrekkingen tussen mensen.
De moslim echter ziet als doel van de wet om het Allah naar de zin te maken. Allah's wil is wet. Maar Allah is geen psrtij met aantoonbare belangen en bezitting op aarde, hij bestaat alleen op papier en in de verbeelding van moslims. Allah wil dat de staat ondergescikt is aan hem maar neemt zelf op aarde geen verplichtingen op zich. Hij is doof voor miljoenen smeekbeden per dag en blind voor knielen en het opheffen van handen. Hoe kan die onbenaderbare potentaat aanvaard worden als partij in een contract zoals de Wet? Laat de goden zich met de goden bemoeien en de mensen met de mensen. De seculier wil de goden wel dulden net als andere sprookjesfiguren en. Een moslim mag de koran op zichzelf toepassen, maar hij is een gevaarlijke gek als hij de koran gaat toepassen op andere mensen, of dat nu seculieren zijn of moslims, vreemden of gezinsleden. Dan veracht hij het recht op persoonlijke vrijheid en vrijheid van geweten. Hij wordt de handlanger van een hersenschim. Zulke mensenmoeten opgesloten worden net als andere gekken. Maar helaas, er lopen er miljarden vrij rond.
|