Net zoals Thor Heyerdal gelijk kreeg, zal ik ook gelijk krijgen. Het is een kwestie van tijd, en wel van de doelgroep die zich benadeeld voelt door wat voor wetenschap doorgaat, en wat Europeanen voor beschaving aanzien.
Daar jij, met alle respect, onderdeel bent van deze beschaving, je blijkbaar niet bij machte bent je te verheffen boven de beperkingen en taboes waarmee de Europese wetenschap en beschaving wordt gedomineerd; en kan je mij niet begrijpen. Daarmee zou je je ook buiten je omgeving plaatsen en zouden je vrienden van Politics.be wellicht brandende kruizen in je voortuintje plaatsen.
De gilde van Europese restaurateurs is al eeuwen blijkbaar een soort maffia die de omerta bedrijft en zelfs openlijk melding maakt van onderszoeksprotocollen waarbij de ' iconografische overschilderingen' niet vermeld worden in hun onderzoeksrapport en dat deze ' zoveel als mogelijk gehandhaafd blijven.'
Daar schuilt een zekere rationaliteit in, maar met als destructief effect een volledig revisionisme opgelegd door middel van verwitte portretten, soms met daaronder nog het tegen bewijs, het bruinachtige gezicht van de genaamde zitter.
Hoewel ik al duizend keer opschreef dat mijn blauw bloed is zwart bloed (1100-1848) theorie is gebaseerd op persoonsbeschrijvingen die ik vergelijk met de aangeboden portretten en de niet aangeboden portretten, schijnt dit concept en deze methodologie niet door te dringen tot witte mensen. Net zoals zij claimen geen enkele overeenkomst te zien tussen witte mensen en menselijke albino's. Daarmee diskwalificeren zij zich als gesprekspartners, want zij hebben kennelijk een diep gewortelde aversie tegen de waarheid.
Jonkheer van Beresteyn vraagt zich, in zijn iconografien van Prins Willem I van Oranje (1933) en Hugo de Groot (1929), zijn eigen voorouder, af in hoeverre een bepaald portret bijdraagt aan de kennis van het uiterlijk van een bepaalde historische persoon. Hij gaat ervan uit dat een portret ook zoveel mogelijk een werkelijke weergave moet zijn van de zitter. Dat komt mij helemaal niet vergezocht of onredelijk voor. De vraag die hij niet stelt, maar duidelijk naar verwijst is: hoe kan een als bruin en zwart beschreven persoon, als wit worden afgebeeld.
Dat de duizenden witte mensen die ik dit probeer uit te leggen, doen alsof ze mij niet begrijpen, wijst op een soort code. Net zoals mannen, zonder met elkaar te overleggen, al eeuwen erin slagen vrouwen te onderdrukken.
Ondertussen leer ik steeds meer, en zijn gravures vaak gebaseerd op geschilderde portretten en juist daar tref ik een zwarte gelaatskleur aan. Deze portretten, als ze als principalen nog bestaan, zijn de overschilderingen, want ze tonen een roze gezicht. De gravure of prent van J.Starterus (1617) van Prins Maurits, toont een onbekend portret van de Prins door Van Mierevelt. Deze is of vernietigd, of wacht ergens in een geheime familiecollectie op ontdekking.
Intussen spreek ik over bruine en zwarte gezichten van de adel, en dat er tussen door kinderen worden geboren met klassieke Afrikaanse gelaatstrekken, wat eurocentrisme aanduid met ' echte negers.' Maar ook deze typen worden als ' witten' afgebeeld zonder deze ' Afrikaanse gelaatstrekken.' Ook tijdens hun leven werd gewag gemaakt van deze bijzondere gelaatstrekken die bij de geïnteresseerden stond voor puur bloed: puur adellijke bloed.
Rest mij nog je te bedanken voor je beleefde bijdrage, en stel ik voor dat je een poging onderneemt door te dringen in de gedachtewereld van iemand buiten je eigen kring, zonder vooropgezette ideeën over hoe de werkelijkheid eruit zou moeten zien.