Ik weet ook niet in detail wat er precies gebeurt is die dag, voor zover ik het begrepen heb vormden vanaf het begin SBV, TAK en NSV één blok samen. Nadat hun aanwezigheid werd opgemerkt werd er idd een blokkade opgericht door linkse activisten van allerlei slag, waaronder idd anarchisten maar niet allemaal anarchisten. Voor zover ik het begrepen heb zijn dan al gauw een deel van de SVB'ers er uit gestapt en in de hoofdgroep van de betoging geklommen, het overige deel van de SVB besloot om te blijven waar ze stonden waarna ze idd mee consequent uit de rest van de betoging geweerd werden net zoals de rest van de fascisten. Pas een heel stuk later werd die taak door de politie overgenomen, waarschijnlijk eerder om rellen te vermijden dan om iets anders.
Zoals hierboven werd uitgelegd, de fascistische inslag bij NSV is duidelijk. Van TAK heb ik de indruk dat ze heel dicht staan bij NSV, Voorpost en Vlaams Belang. Geregeld zitten ze samen op acties, ze hebben er op zijn minst geen problemen mee om met fascisten samen te werken. En die dag hebben we ontdekt dat blijkbaar een belangrijk deel van de SVB solidariteit met de fascistische Vlaams-nationalisten belangrijker vindt dan solidariteit met de rest van links.
Van de SVB'ers die claimen niets met het NSV te maken willen hebben maar wel mee 'vastzaten', heb ik twee vragen: (1) waarom stonden jullie vanaf het begin wel zij aan zij met NSV/TAK? Blijkbaar hebben jullie in tegenstelling tot de rest van links toch niet zo'n grote problemen met fascisme. (2) Waarom hebben jullie, als jullie toch tegen jullie zin 'vastzaten' in de fascistische hoek, daar dan geen afstand van genomen, een beetje verder naar achteren gegaan om NSV/TAK alleen te laten en met de enkelen die jullie nog waren een duidelijk afgescheiden groepje op het einde van de betoging te vormen? Want dat is wat heel veel van de rest van de betogers namelijk wel gedaan zou hebben. Eindconclusie: het verhaal van 'we zaten tegen onze goesting bij de NSV opgesloten' overtuigt niet. Absoluut niet.
|