Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Percalion
Kom kom, zó onmogelijk waren die herstelbetalingen nu toch ook weer niet.
|
Is de 12miljard die Vlaanderen jaarlijks aan Wallonie geeft ondragelijk voor Vlaanderen?
Is de opvang van asielzoekers en illegalen ondragelijk voor Vlaanderen?
Is de opvang van allochtone inwijkelingen ondragelijk voor Vlaanderen?
Zijn de nieuwe EU arbeiders onoverkomelijk voor Vlaanderen?
Zijn de leeflonen onmogelijk voor Vlaanderen?
Is de werkloosheid een ramp voor Vlaanderen?
Zijn de milieutaksen onbegrijpelijk voor Vlaanderen?
Is de terugval in de economie en het verdwijnen van bedrijven een ramp voor Vlaanderen?
Op elk van deze vragen is het antwoord; nee, Vlaanderen kan elk van deze problemen makkelijk dragen en verwerken.
Maar het is het aanhoudende karakter van elke van deze problemen en het opstapelen van al deze problemen die het volk moe maakt en begint uit te putten.
En zo ook was het tussen de twee grote oorlogen in Duitsland, het ging niet over één ding, maar over een opstapeling van zaken en allemaal zonder er een eindpunt aan te zien, dat terwijl de machthebbers deden en doen alsof er geen problemen zijn en het allemaal minder erg is dan de bevolking denkt en vooral dan de bevolking aanvoeld.
Het gaat bij de arbeidesbevolking immers niet om cijfers en letters, maar om wat zij ziet, hoort, voeld, eet, drinkt, betaald, ondervind, ervaart, enz..
Voor de man in de straat is de manier waarop hij moet leven van belang en niet het leven van zijn buurman en nog minder dat van de politici met zijn letters en cijfers in zijn ivoren kasteel, beladen met goud.