Geweld tegen homo's mag
Laurette Onkelinx (minister van Justitie) en Patrick Dewael (minister van
Binnenlandse Zaken) zijn het blijkbaar niet eens over de aanpak van
'gaybashing', geweld tegen homo's.
In de grootsteden is het in mekaar rammen van homo's een groeiend fenomeen.
Een fenomeen waaraan vooral allochtone jongeren (jongens) zich bezondigen.
Zo werd op 13 januari nabij het Brusselse Fontainasplein nog een homo het
ziekenhuis in geslagen.
Onkelinx (PS) liet in het verleden verstaan dat het beleid tegen homofoob
geweld voor haar prioritair is en dat de parketten voortaan het homofobe
karakter van geweld moeten registreren. Maar Patrick Dewael (VLD) is het
daar niet mee eens. Volgens Gazet van Antwerpen heeft Dewael, samen met de
politie en de wijkverenigingen, beslist om het homofobe karakter van geweld
niét te registreren. Want - en hou u vast - "dat is discriminerend".
Discriminerend? Voor wie? Voor de slachtoffers of de daders? Merkwaardig
toch. Want welk signaal geeft de overheid? Dat fysiek geweld tegen homo's
toegestaan is? Of wil de overheid niet onder ogen zien dat allochtonen niet
altijd 'slachtoffer' zijn, maar vaak ook dader? En wil men die
ongemakkelijke waarheid tot elke prijs uit de statistieken houden?
Hoe kan je nu een probleem aanpakken of oplossen als je het niet eens in
kaart mag brengen?
De Belgische 'oplossing' dan maar: als er geen cijfers zijn, is er ook geen
probleem.
Laat de "jongeren" ze maar ineen kloppen,
geen enkel probleem zo te lezen.
--
Ghingis Khan
http://www.lotuschild.org/
http://www.khadag.org/
http://www.snowleopard.org/