Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Veel opvoeding kan er niet aan te pas zijn gekomen. Wellicht beschikte de vroege mens nog over enige instincten en wat hij verder moest leren, leerde hij door imitatie van stamgenoten en vallen en opstaan. De moeder zorgde wel voor het prille kind, maar dat kun je moeilijk "opvoeding" noemen. Ik denk ook niet dat het volwassen geworden kind nog veel belang hechtte aan die moederfiguur. Die werd immers al snel overbodig.
We zien trouwens bij matrilineaire stammen dat de vader vaak niet zo'n belangrijke rol speelt. De broer van de moeder is daar van groter belang. Kinderen hebben daar meer een "vriendschappelijke" band met de vader.
Dat God in het christendom een vaderfiguur is, vertelt ons niet zo gek veel over het vroege ontstaan van religie. Het christendom is uiteindelijk een religie van een veel later stadium. Het weerspiegelt dan ook de sociale structuren en het verwantschapsdenken van een nog vrij recente era. Ter vergelijking: de Homerische goden waren toch bepaald niet vaderlijk of moederlijk te noemen.
|
Wat uw stammen betreft, dat is niet zo vreemd want ik lees dit op internet" Matrilineaire afstamming, matrilineariteit of uterine is het systeem van afstammingsbepaling waarbij de dochter of zoon lid wordt van de afstammingsgroep van de moeder. Dit in tegenstelling tot patrilineaire afstamming, waar men lid wordt van de groep van de vader. Matrilineaire afstamming betekent niet dat er sprake is van een matriarchale samenleving, aangezien mannen doorgaans het openbare leven domineren. De rechten en functies worden daarbij niet overgedragen van moeder op dochter, maar van mannen naar de kinderen van zijn zuster. " Dan is het niet vreemd dat je belang hecht aan je oom en minder aan vader.
Wat opvoeding betreft, dat ben ik niet met u eens. Ongeacht waar of in welke periode was opvoeden gericht op zelfstandig kunnen functioneren, als persoon en binnen een bepaalde groep en om die reden werden vaardigheden aangeleerd en ontwikkeld.
Dat dit veranderde met de tijd heeft te maken met geschiedenis wat zich vertaald binnen culturele opvattingen over waar opvoeding zich op moet richten.