Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door zonbron
Waarom moeten ze dan de gokschulden en andere problemen op de burger afwentelen? Dat is fout.
Niets too big to bloody fail meer toepassen en de banken zullen, dit zelfs zonder enige hulp, vlug genezen van deze ziekte, zoniet het alternatief, nl. sterven.
|
Dat is niet fout, de burgers gokken wel degelijk door hun geld toe te vertrouwen aan banken die een hoger dan gemiddelde rente uitkeren, tot 8% in sommige gevallen.
Het is een fundamentele wet dat hoe hoger de beloofde 'return' hoe hoger het risico. Het paard met de hoogste potentiele return bij paarderennen is niet toevallig het paard dat minst kans maakt eerst de finish te bereiken, en dat u dus uw inzet kwijt bent.
Het is fout om te denken dat er zoiets als kapitaalgarantie bestaat eigenlijk.
Meer nog, het is naief om te denken dat een garantie, welke dan ook, absoluut kan zijn, ze zijn altijd relatief.
Krugman zei het onlangs correct m.i.
Het is een structureel probleem van internationale financiering en banking, waardoor off-shore taxhavens kunnen bestaan.
Men moet werkelijk kapitaalbewegingen streng gaan reguleren (en uiteraard banksters voor hun verantwoordelijkheid stellen en hun raken waar het pijn doet, in hun portemonee, bij de minste foute beweging of zucht)
En de man in de straat moet leren beseffen waar hij mee bezig is en niet verwachten dat hebzuchtig gegokt moet vergoed worden door de maatschappij.
http://krugman.blogs.nytimes.com/201...ns-are-coming/
Citaat:
we’ve now seen three island nations around Europe become huge international banking hubs relative to their GDPs, then get into crisis because their domestic economies don’t have the resources to bail out those metastasized banking systems if something goes wrong. This strongly suggests, to me at least, that we have a fundamental problem with the whole architecture (to use the preferred fancy word) of international finance.
As long as you haven’t bought into the Barney-Frank-did-it school of thought, you realize that the global crisis of 2008 was in a fundamental sense made possible by the erosion of effective bank regulation. As Gary Gorton (pdf) has documented, we had a 70-year “quiet period” after the Great Depression in which advanced countries had very few major financial flare-ups; Gorton argues, and most of us agree, that the key to this quietness was a constrained, regulated financial system that also limited the opportunities for excessive non-bank leverage.
But this regulation in turn depended, to an important extent, on limited international capital flows; otherwise regulations made in Washington or elsewhere would have been bypassed via havens like, well, Cyprus. And once capital controls began to be lifted in the 1970s we entered an era of ever-bigger financial crises, starting in Latin America, then moving to Asia, and finally striking the whole world.
So what are we going to do about this? Cyprus, as a euro-zone country, should really be part of a euro-wide safety net buttressed by appropriate regulation; it’s insane to imagine that the euro can be run indefinitely with merely national deposit insurance. But euro-area deposit insurance doesn’t seem to be in the cards — and anyway, there are plenty of other potential Cypruses out there.
All of which raises the question, is the era of free capital movement just a bubble, fated to end one of these years, maybe soon
|