[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik denk niet dat ik in een positie ben om een 50-plusser die na een leven van werken werkloos raakt lui te gaan noemen.

Het betreffende stuk uit mijn bericht ging over 50-plussers die langdurig werkloos zijn. Je kan je daar het beeld van vormen van de profiteur die al eeuwen dopt terwijl hij gerust kon gaan werken en hele dagen op café heeft gezeten, maar ik wilde gewoon bedoelen dat er ook andere redenen kunnen zijn waarom mensen langere tijd niet gewerkt hebben. Doorgaans worden die ook profiteurs genoemd, het doet me dan ook plezier te zien dat je nuances legt.

Dat is doorgaans brute pech voor die mensen die niet dat betere loontje in het verleden hebben kunnen pakken en wat zijn gaan sparen daardoor. Het systeem waarin je oudere werknemers pro rata minder betaalt voor minder dagen op het werk en waar ik wel voorstander van ben, is er eentje waar vrije wil meer centraal zou staan. Je krijgt die kans van je werkgever en je gaat erop in of niet. Het hangt van jezelf af of je 3 dagen per week werkt en dan 60% van je loon krijgt. Het mag alleszinds geen dwang zijn.

In de praktijk kan dat wel dwang bevorderen. Opgeroepen om deeltijds te gaan werken en impliciet de mededeling krijgen dat je anders wel eens buiten kunt liggen... Niet dat het nu al niet gebeurd, maar goed. Sowieso ben ik gewonnen voor een systeem van maximale flexibiliteit voor werknemers (ook jonger dan 50), dus kan ik je idee enkel steunen.

En van die besparing nemen ze een jonge spruit binnen, vers van de schoolbanken en onze oude wijze die te duur aan het worden is, geeft tijdens zijn dagen dat hij wel nog werkt les aan het jong geweld. Het betreft een zeker type van 50-plusser die niet meteen zo dun bezaaid is, maar we spreken hier over een flink deel dat de jonge garde al uitsurfend kan opleiden. Dat is toch niet onbelangrijk.

Natuurlijk is dat een goed idee. Je kan je afvragen waarom het niet vaker gebeurd. 50-plussers die fulltime werken kunnen immers evengoed een opleiding geven. Wellicht is het gewoon goedkoper om te wachten tot er zich eens iemand aanbiedt aan wie nog weinig kosten zijn, dan om iemand aan te nemen die nog flink moet opgeleid worden en daarbij ook de tijd in beslag neemt van een andere werknemer.

Dan is er de 50-plusser die nooit hogerop is geraakt (no blame). Die een jobke doet dat een schoolverlater ook kan na wat training en ietsje meer betaald wordt dan die jongeling. Weet je wat? Ik heb daar geen oplossing voor. Dat soort van gevallen zijn net diegene die je doen beseffen dat te diepgaande staatsinterventie ook niet goed is want dat als je op dat niveau alles wat moet en kan in regeltjes gaat gieten, je altijd op welke wijze dan ook slachtoffers gaat maken. Je kan nu zeggen dat ik hen aan hun lot wil overlaten, maar dat is niet echt waar. Ik kan er enkel geen oplossing voor vinden. Als je hen bevoordeelt, dan moet je schoolverlaters benadelen. En vice versa. Regeringen die beiden willen op dat soort gebieden eindigen meestal met een schuldenberg zoals ons landje dat nu kent. Vlaanderen is rijk, Wallonië is arm en tezamen, die virtuele federale overheid is gewoon failliet.

Ik heb ook geen oplossing hoor. De mensen die aan de macht zijn hebben geen oplossing, dus we kunnen het enkel beter doen dan zij, denk ik dan.

Zit ik alweer achter op de terminologie, zeg. Licht me in Ik zie meer in goede stages na of tijdens de studieperiode zodat je meteen wat kennis hebt die een bedrijf nodig heeft, in plaats van enkel de theoretische beginselen die je op de unief of hogeschool krijgt. Maar je mag me altijd inlichten over die startbanen. Ik heb hier wel het gevoel dat jij met een boek arbeidsrecht of zoiets voor je neus zit nu

De dag dat ik met een boek arbeidsrecht voor mijn neus zit is de dag dat Froes kwaakt als een kikker en kwispelt als een hond (geef me dus een seintje als het zover is).

Soit: http://www.vacature.com/art4516
In het Meerbanenplan worden extra startbanen voorzien:
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]200 startbanen
In het kader van het samenwerkingsakkoord tussen de federale overheid en de Vlaamse Gemeenschap worden vandaag 259 startbanen ingevuld. De doelgroep bestaat voornamelijk uit kwetsbare en laaggeschoolde jongeren die vroegtijdig de school verlaten. Deze jongeren worden ingezet in en rond de scholen. De Vlaamse overheid breidt het initiatief uit met 200 plaatsen (uitgedrukt in voltijdse equivalenten). De doelgroep wordt uitgebreid naar deeltijds leerplichtigen. Het takenpakket wordt verbreed (bv. onderhoud en renovatie in schoolgebouwen). [/SIZE][/FONT]

Ik vind dat elk bedrijf aan basisopleiding moet doen. In plaats van te eisen dat je al 20 jaar voor hen werkt vooraleer ze je aannemen, kunnen ze wat aan opleiding doen. Het is niet kostenloos, maar als je dat in batch kan doen als je heel wat nieuwe mensen binnen neemt, dan valt dat nog mee.

Niet alle bedrijven nemen mensen 'in batch' aan. Zeker in knelpuntberoepen binnen de KMO's zoeken mensen soms maanden, jaren, achter het geschikte personeel. Ik kom langs alle kanten (pa, ma, partner) uit een familie met kleine ondernemers, en hét topic op zowat alle familiefeestjes en begrafenissen is: werknemers en opleiding. Je zit tot je oren in het werk, je hebt nieuw personeel nodig, maar je kunt ze niet aannemen omdat je gewoonweg geen tijd hebt om ze op te leiden (time = helaas money, en heel veel klanten, en het is niet voor iedere zelfstandige haalbaar om twee maand geen inkomen te hebben en enkel kosten ). Je zoekt dus tot je iemand gevonden hebt die zonder veel opleiding aan de slag kan. Of je wacht tot het echt niet anders meer kan. Dat is, vanuit de werkloosheid bekeken, niet de meest efficiënte vorm van werken. Grote bedrijven hebben dikwijls veel meer armruimte om dit probleem op te vangen.
Als je staatsinmeninging in de vorm van subsidies en verlaagde loonkosten en dergelijke wil vermijden, zou je ook kunnen nadenken over vormen van renteloze leningen om het financieel haalbaar te houden voor het bedrijf en de zelfstandige. (sla me niet dood als ze al bestaan. de papierwinkel van dit land is zo'n chaos dat je een emeritaat moet hebben voor je er een fractie van snapt).

Het is vaak een zaak van het intern te organiseren door iemand uit het bedrijf zelf die er veel van kent. Die IBO's uit MBP's spreken natuurlijk geheel tot mijn verbeelding maar wat zijn IBO's en MBP's?

ge moet kijken op da linkske van het MBP eh (meerbanenplan).
IBO = Individuele beroepsopleidingen.
zie http://www.sln.be/documenten/documen...rmeerbanen.doc

Het bedrijf waar ik begon te werken had ook een erg goede visie op training. Die hadden hun eigen training instituut hier in dit land (het was een forse multinational) en daar kon je elk soort korte opleiding overdag of na de uren gaan volgen. het werd doorgefactureerd aan je divisie maar men was daar niet moeilijk in omdat het bedrijf het kon organiseren voor veel werknemers en dus niet zo duur was. En bovendien zat je vaak na je werkuren weliswaar gratis in de les voor iets dat ooit misschien bruikbaar kon zijn.

Mijn excuses, jazeker, maar ik denk niet dat het probleem van opleidingzich echt daar situeert. Ten eerste was dat een groot bedrijf (met wat armruimte om te investeren in zijn werknemers), ten tweede zijn de werknemers makkelijk op te leiden, en ten derde laten de te leren vaardigheden en kennis toe om de opleiding in groep te laten verlopen, en weg van het werkveld. En er zal ook nog wel een ten vierde en ten vijfde zijn. Bijvoorbeeld dat het loon van de baas aan het eind van de maand niet anders is omdat er es ene een paar dagen op opleiding gegaan is.

Dat lijkt me geen benadeelden te hebben. Als ik naar een sollicitatie ga en ik merk dat er iemand is met de capaciteiten die ik heb maar die gehandicapt is, dan gaat CAO 26 mij niet benadelen gewoon omdat ik geen handicap heb.

Op een sollicitatie zal dat weinig invloed hebben, maar je collega met een CAO 26 zal minder werk mogen verrichten dan jij, en toch evenveel op zijn bankrekening hebben aan het eind van de maand. Sommigen vinden dat discriminatie.

Integendeel zelfs... het lijkt me voor de werkgever een papierwinkel in gang te zetten. Goed bedoelde regel hoor, maar volgens mij doet ie meer schade voor "motorisch of mentaal uitgedaagde" (die handicap is zo een inpolitiek correct woorde tegenwoordig) mensen dan de bedoeling zou moeten zijn. Mensen die een serieus fysiek of mentaal nadeel opdoen bij een erg begrijpende werkgever lijken er me wel hun voordeel bij te doen, maar die kunnen als ze te duur worden voor andere redenen aan de deur worden gezet.

In het bedrijf van mijn partner werkt iemand met een CAO 26. Ik heb nog geen klachten gehoord over de papierwinkel (allez, wel over de papierwinkel, maar niet specifiek omwille van die CAO 26).
Buiten het feit dat sommigen met hun CAO 26 niets kunnen aanvangen (in het onderwijs bijv., je kunt niet trager les geven) heb ik tot nu toe weinig gehoord van klachten van de kant van de werknemers (maar ik zit nog maar een paar maand in het 'wereldje'). Voor die mensen is het de enige manier om aan de slag te kunnen blijven in het reguliere arbeidscircuit.
Want arbeidszorg, sociale en beschutte werkplaatsen,... zijn natuurlijk heel mooi maar het lijkt me beter dat zoveel mogelijk mensen in het reguliere circuit aan de slag kunnen.

Samengevat:
1. het is geen inbreuk tegen mijn "afkeer" van positieve discriminatie omdat het anderen niet benadeelt.
2. ik vrees dat die maatregel eerder het recruteren van mensen met een "<insert correct word here>" maar ik zal het even op handicap houden, met een nadeel eerder dan een voordeel opzadelt omdat het extra papierwerk en verlate betalingen inhoudt.

wat die verlate betalingen betreft: het is een beetje als een uitkering. De eerste aanvraag duurt efkes en brengt papier met zich mee, daarna krijg je je geld steevast op tijd.
Ik denk dat je de nadelen misschien wat te groot ziet.