Alle institutionele wijzigingen (wijziging van grondwet, kieswet, bestuurlijke indelingen, kieskringen,...) zouden in een referendum moeten worden goedgekeurd door de bevolking. Het is tenslotte zde ganse bevolking die er mee moet leven, en niet alleen degenen die deze wijzigingen bedacht hebben. Dit is hetgeen Di Rupo nu voorstelt: Vlamingen mogen stemmen over onafhankelijkheid, en inwoners van de faciliteitengemeenten over aansluiting bij Brussel.
Ten gronde is het voorstel van Di Rupo demokratischer dan hetgeen Vlaams-nationalisten willen doen. Hij wil de Vlaamse burgers de kans geven om via direkte demokratie zelf te beslissen over hun onafhankelijkheid, terwijl Bart De Wever zijn "volks"genoten desnoods willens nillens voor voldongen feiten zou willen stellen door de boel onbestuurbaar te maken. Bart De Wever heeft ten tijde van het referendum rond de Lange Wapper in zijn columns duidelijk laten verstaan dat hij tegen referendums en direkte demokratie is. Een referendum over onafhankelijkheid zou hij volgens de laatste peilingen waarschijnlijk niet winnen.
Wel is het zo dat Di Rupo dan eist dat de Vlamingen dan konsekwent zijn en ook de franstalige faciliteitengemeenten hetzelfde recht geven om zich over hun toekomst uit te spreken. Buitenstaanders -zoals de Zwitsers die referenda gewoon zijn- zouden dit een fair voorstel vinden. Door aan de faciliteitengemeenten te weigeren wat ze zelf organizeert - een referendum- zal Vlaanderen geen begrip vinden bij de internationale gemeenschap.
Misschien is het dan een goed idee om volgens een kaskade-systeem een referendum in 3 stappen te doen, verspreid over een maand:
- Eerst stemt de ganse Vlaamse bevolking over onafhankelijkheid van Vlaanderen of bij België blijven.
- Twee weken later stemmen provincies waar de meerderheid anders heeft gestemd dan de meerderheid in Vlaanderen een tweede keer.
- Bij een Vlaamse meerderheid voor een onafhankelijk Vlaanderen kunnen provincies waarvan de meerderheid tegen onafhankelijkheid stemde stemmen over alsnog aansluiting bij een onafhankelijk Vlaanderen of toch aansluiting bij de rest van België.
- Bij een Vlaamse meerderheid tegen een onafhankelijk Vlaanderen kunnen provincies waarvan de meerderheid voor onafhankelijkheid stemde stemmen over alsnog aansluiting bij de rest van België of toch aansluiting bij een onafhankelijk Vlaanderen.
- Tenslotte nog eens twee weken later kunnen gemeenten die anders stemden dan de meerderheid van de inwoners van hun provincie stemmen over bij welke provincie (en dus bij Vlaanderen of België) ze zich gaan aansluiten of bij hun huidige provincie aangesloten blijven.
Zo worden meteen ook lands,- gewest-, en provinciegrenzen bij referendum aangepast aan de sociologische realiteit op het terrein.