Ik hoor altijd maar dat wisselkoersen bepaald worden op basis van vertrouwen. Maar vertrouwen is toch niet meetbaar? Ik kan me niet van het idee ontdoen dat wisselkoersen gemanipuleerd worden door rijke bankiers die er zaken mee doen (bvb vastgoed kopen voor een appel en een ei). Of zelfs als onderdeel van geostrategie, omdat men wil vermijden dat opkomende landen floreren door de koers en de koopkracht opzettelijk laag te houden.
Neem nu Brazilië
Ik heb daar altijd de lokale munt gekocht voor 3.3 real per euro. Door politieke instabiliteit zit men nu op een absoluut dieptepunt. Een halvering in waarde tov 1 decennium geleden. In 2017 was de president betrokken bij een schandaal. Centrale banken vonden dat een reden voor een waardeverlies van 10% in 1 dag. Voor mij lijkt het veel meer op een excuus dan op een absolute noodzaak.
In Turkije koopt 1 euro koopt 2.5 keer zo veel Turkse lira dan 2 jaar geleden. Rijke Europeanen kunnen dus profiteren van dergelijke schommelingen, en in Turkije vastgoed kopen voor een appel en een ei. Eventueel wachten tot de koers zich herstelt en dan weer verkopen
Dan Argentinië waar banken steeds maar overkop gaan en blijven bijlenen van het IMF. In 2008 kreeg je 5 pesos voor een euro en vandaag 35. In 2001 was 1 peso gelijk aan een US dollar. Een Argentijns salaris heeft met andere woorden geen standvastige waarde. Je weet dat je inkomen vandaag volgend jaar 10% minder waard zal zijn
