[Pavolini]

Oorspronkelijk geplaatst door De Garde

1. In welk opzicht wijkt de ingesteldheid van een ondernemer dan af van de ingesteldheid van een werknemer? Ook die wil een inkomen om zich van voldoende welvaart te kunnen voorzien.

Uiteraard, U zult mij niet horen zeggen dat de "proleet" per definitie geen Untermensch is en steeds slachtoffer! Alleen is het zo dat de gedrevenheid om ondernemer te worden gebaseerd is op dat materialisme, (overigens veel meer in de hedendaagse maatschappij dan pakweg 50 jaar geleden bijvoorbeeld). Winstbejag, winst willen boeken is op zich vulgair en dierlijk, zonder te willen ontkennen dat het om de bestaande economie draaiende te houden niet nodig zou zijn. Alleen verdienen mensen die dit tot de centrale drijfveer in hun leven maken het niet om een zo hoge status te verkrijgen als wat nu het geval is. In inferieure maatschappijen (zoals in de VS) is het winstprincipe zowat het centrale credo van bijna alle menselijke relaties.

Daarnaast: innovatie is één van de meest essentiële elementen in welvaartsbehoud. Dat heeft de geschiedenis sinds de 12e eeuw afdoende bewezen.

Uiteraard, ontken ik ook niet. Technologische vernieuwing moet evenwel losgekoppeld worden van het kapitalisme en de winstmaximalisatie-mentaliteit.

2. Iedereen probeert zo weinig mogelijk belastingen te betalen. Trouwens, er zijn heel wat 'ondernemers' met kleine winkels, genre buurtwinkel. Zijn dat dan ook grote fraudeurs?

Omdat men het probeert hoeft het niet goedgekeurd te worden. Integendeel, daar waar het het meest gebeurt, moet ook het hardst opgetreden worden.
En het is nu eenmaal zo dat een kleine werknemer het minste van allemaal kan frauderen.

3. Welvaart is de basis van welzijn. Wie niet tevreden is met zijn omgeving zal weinig welzijn voelen. Hoe die welvaart er uit moet zien, verandert met de jaren. We moeten ook niet archaisch gaan doen hé: in de vroegere eeuwen leefden de Vlamingen nog in hun volkscultuur maar als de patatten mislukt waren gingen ze wel niet van contentement volksdansen.

Onzin! Welvaart is een deel van welzijn maar niet noodzakelijk de basis! Het gaat helemaal niet over archaïsche opvattingen of reactionaire denkbeelden. Het gaat wel over het wijzigen van de rol van de economie in een post-moderne maatschappij, over het wijzigen van opvattingen over aanzien en status,... En de materiële welvaart heeft zeer duidelijk het welzijn aangetast: zeer hoge cijfers over psychische problemen, vereenzaming, sociale uitsluiting, verslavingen allerhande,... die nog steeds verder stijgen. Recent verscheen in Vacature het verslag van een studie dat meer dan 80% (!!!) van de mensen dromen van een ander leven, wie gelukkig is droomt daar niet van Garde! Het materialisme heeft verwachtingen geschapen die door een zeer groot deel van de bevolking onmogelijk ingelost kunnen worden.