[Aton]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Een bewijs hiervan niet direct maar wel een bron. En misschien zelfs een ernstige aanwijzing.

Wij weten dat alle evangelies zoals ze zich nu aan ons presenteren geschreven zijn na de val van Jeruzalem. Maar wij weten ook dat de kans zeer groot is dat deze evangelies putten uit bronnen van vóór de val van Jeruzalem. De eerste geschriften van de allereerste Joodse christenen in Jeruzalem en omgeving zullen niet zo uitgebreid zijn geweest als de latere evangelies. Wat citaten toegeschreven aan Jezus en hier en daar een verhaal. Later werden deze inhoud aan elkaar gebreid tot een plusminus consistent verhaal.

Meer waarschijnlijk is dat Marcus beschikte over getuigen, gevangenen uit de Joodse Oorlog en joden uit de diaspora die Palestina nog op regelmatige tijd bezochten om bv. zaken te regelen. Deze verhalen gingen uiteraard al geruime tijd de ronde in Rome en uiteraard die opstand in het jaar 30. Hoogst onwaarschijnlijk dat dit geschreven bronnen waren, gezien het niet zo evident was aan geschreven bronnen te komen. Geschriften waren ook tamelijk duur. Geschriften konden ook beschouwd worden door de Romeinen als spionage. 40 jaar na deze feiten was niet zo lang om nog getuigen te vinden. Let wel, dit geldt enkel voor het Marcus evangelie. De latere auteurs hebben gewoonweg verder geborduurd op wat Marcus had geschreven en voorgelezen. Hiervan werden enkele decennia later wél kopijen van gemaakt door de betere burgerij die konden beschikken over een scribent en het nodige geld. Probleem was dat deze scribenten ( slaven ) niet steeds begrepen wat er stond geschreven of de tekst wat verbloemden om hun meester te plezieren en er zo wel tientallen varianten ontstonden waar de latere evangelisten op konden verder borduren. Bij Marcus zijn er op de dag van de kruisiging geen doden die uit hun graf opstaan, maar de latere auteurs wel. Van een Aramees proto-evangelie kan men dan moeilijk gewag maken.

Een van de zeer oude Joodse evangelies is het Evangelie van de Ebionieten. De Ebionieten in deze context waren zeer vroege Joodse volgelingen van Jezus waarvan sprake in het begin van Handelingen. Zij leefden volgens de Tora en hadden hun eigen evangelie :het Evangelie van de Ebionieten. “De Ebionieten spreken over hun evangelie als ‘het evangelie volgens Mattheus” , zo weet Hiëronymus ons te vertellen. Hùn evangelie echter begint pas met de doop van Jezus door Johannes. Er is dus geen sprake van de geboorteverhalen in deze mogelijk zeer oude tekst van Mattheus. In al die Joodse evangelies speelt bovendien Jacobus de Rechtvaardige een belangrijke rol. Hetgeen perfect aansluit met de verhalen van Handelingen over de eerste Jeruzalemse kerk.

Het evangelie der Ebionieten dateert uit de 2e eeuw en kan je nog moeilijk zien als een getuigenis. Ook Handelingen is geschreven ten vroegste op het eind van de 1e eeuw.

Indien het Evangelie van de Ebionieten -hier dus een mogelijke zeer oude Mattheus-tekst vóór de val van Jeruzalem- begint met de doop van Jezus in de Jordaan, dan zijn de geboorteverhalen in de latere teksten van Mattheus van na de val van Jeruzalem gefingeerd . Hetgeen goed zou kunnen want deze allereerste joodse christelijke ijveraars konden natuurlijk in geen geval aanvaarden dat Jezus het product was van een vrouw, zwanger gemaakt door Jaweh.

Dit alleen al wijst op een veel latere datum dan het Marcus evangelie. Het evangelie van de Ebionieten is zelfs niet door hen geschreven. Zij waren de laatste onterfde restanten van de stamboom van David. De benaming komt vermoedelijk van het Hebreeuwse woord voor armen, Ebjonim. Deze Ebionieten waren joden die de joodse leer niet verwierpen. Zij geloofden dat Jezus de natuurlijke zoon van Jozef en Maria was, maar bij de doop door God was ‘uitgekozen’ als de meest rechtschapen mens op aarde. Naar hun mening was Jezus de allereerste mens die Gods wet volledig gehoorzaamd heeft. En door zijn gehoorzaamheid aan de wet werd hij gerechtvaardigd, en daarom de christus genoemd.

Zo vermeldt Hiëronymus ook : “In het evangelie dat de Nazorenen en de Ebionieten gebruiken, dat we onlangs van het Hebreeuws naar het Grieks vertaalden en dat door velen de echte tekst van Mattheus wordt genoemd…” Blijkbaar was de (of een) zeer oude Mattheus alleszins een ‘hebreeuwse’ tekst. Geen Griekse.

Volgens Hiëronymus bevonden zich de joodse evangelies die hij kon inkijken (of toch ettelijke ervan) in de bibliotheek van Caesarea.

Ook Hiëronymus is op het verkeerde been gezet. ( of heeft ons op het verkeerde been gezet. )