Citaat:
|
Het ging de psychiaters duidelijk om andere belangen dan die van de patiënten. Ze probeerden de problemen te doen escaleren om zo hun toekomst veilig te stellen. Want hoe kun je verantwoorden dat je in een rechtszaak aanvoert dat een aangekondigde financiële korting leidt tot verslechtering van de kwaliteit zorg voor patiënten als je vervolgens met dure propaganda door bedrijf “Maximum Recruitment Advertising” (zie domeinhouder 1opde4.nl) meer patiënten gaat werven of althans de drempel tot psychiatrische zorg tracht te verlagen, zodat er dus meer patiënten binnenstromen?
|
Een gelijkaardig probleem heb je met privegevangenissen. De gevangene kost minder in de prive (zo wordt dat idee verkocht), maar er komt meer druk op het systeem te staan om meer gevangenen te produceren omwille van de inkomsten van die private gevangenissen. Uiteindelijk kost het systeem alzo meer want er blijken plots steeds meer gevangenissen nodig te zijn.
Als men begint openbare campagnes te voeren om mensen naar de psychiatrie te krijgen vermoed ik daar dezelfde soort logica achter. Voornamelijk de psychiaters zelf en waarschijnlijk de farmaceutische industrie worden daar beter van. De druk op de sociale zekerheid wordt er onnodig door verhoogd.
In beide gevallen gaat het om een vervorming in de besteding van belastingsgeld waardoor het geld niet meer vloeit waarnaar het dient te vloeien, de behoeftigen (naar de opvang van autistische kinderen bijvoorbeeld). Het systeem wordt te duur alzo en besparingen dringen zich op, maar het tragische is dat die besparingen dikwijls ten nadele zijn van degenen die de zorg juist echt nodig hebben, maar niet weerbaar genoeg zijn om ervoor op te komen of geen lobbygroepen hebben. Ondertussen worden de psychiaters en de aandeelhouders van farmaceutische bedrijven er meestal niet armer op. Daar zou men wat meer mogen besparen door er minder belastingsgeld naar toe te laten vloeien.