Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Strandkruier
Ik word elke week geconfronteerd met die verschillen als ik ga shoppen in de Albert Heijn van Sas-van-Gent (grensgemeente van mijn eigen, Belgische gemeente) of als ik daar naar de markt ga om vis te kopen. Zo spreken ze daar over "kokkels" terwijl wij die "wannekes" noemen, en over "kreukels" terwijl wij zeggen: "kerrekollen." (Is wel dialect). Een bezoek aan Nederland lijkt mij toch nog altijd een beetje op een reis naar een andere planeet, hoor! Dat merkt ge het best als ge de dagelijks dingen van het huishouden deelt met Nederlanders. Dat doet een grensbewoner, zoals ik, wel meer dan iemand die zo maar af en toe eens in Nederland komt. De verschillen vallen dan ook wel op maar ge legt er geen bibliotheek van aan in uw geheugen.
Wat mij wel opvalt is dat een dialectwoord uit mijn eigen (grens)gemeente tot heel diep in Vlaanderen wordt begrepen. In Sas-van-Gent begrijpen ze mij wel als ik aan het viskraam "kerrekollen" bestel, maar iets verder in Nederland wordt het toch moeilijker!
[b]
|
Een "kerrekol" lijkt me anno 2018 geen "dagelijks ding van het huishouden".
Het "wanneke" is onbekend in Waregem. Dat "diep in Vlaanderen" van u wordt dus best met een flinke korrel zout genomen.
Uiteindelijk zijn dat allemaal vrij kleine verschillen. Door familiale banden ken ik de Duitstalige wereld heel goed. Meer bepaald de driehoek zuidelijk Duitsland - Zwitserland - Oostenrijk. Mij valt op dat de taalverschillen tussen Noord en Zuid vele malen groter zijn in de Duitstalige wereld dan tussen Nederland en Vlaanderen. De Duitstaligen hebben geen moeite om de eenheid van hun taal te beklemtonen, terwijl het opvallend is dat bepaalden in België zich het hart uit het lijf lopen om toch maar de verschillen tussen Noord en Zuid te beklemtonen.