Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot
Ik vroeg me net af of jij Flanelcondoom zou kunnen zijn. Ik dacht: als het Flanelcondoom is, dan komt hij nu af met een verhaaltje over zelfhaat. En zie: het is geschied. 
Misschien kun je eens beargumenteren waarom iemand die zijn gebreken onder ogen ziet en ze aanvaardt doordrongen zou zijn van zelfhaat. Het lijkt mij eerder de ontkennende mens, de mens die zijn zelfbeeld opsmukt, die van zelfhaat is vervuld.
Sterker zelfs: daarmee toont hij aan dat hij het afwijkende, het ongewone, het abnormale veracht. Ik daarentegen voel geen enkele verachting voor het afwijkende: ik omarm het als een deel van mezelf. |
Een heel goed punt. Ik weet uit mijn ervaring met het werken met gehandicapten dat deze enkel gelukkig kunnen zijn indien ze zichzelf mét hun handicap kunnen aanvaarden.
Heel leuk trouwens om met zulke mensen op stap te gaan. In zekere zin zijn deze mensen abnormaal vrijgevochten... in vergelijk met de meeste mensen.
