Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door eno2
In de huidige samenleving is het zo goed als onmogelijk voor individuen om voor een echt duurzame levensstijl te kiezen zonder zich marginaal te gaan voelen.
Wat betekent dat we het zo zullen moeten herinrichten, dat het wél mogelijk wordt zonder zich marginaal te gaan voelen.
|
De notie van "duurzaam" is dwaas als het om leven gaat. Leven is bij definitie niet duurzaam. Het enige wat duurzaam is, is een thermodynamische dood. Mars en de maan zijn duurzaam. Gedurende miljarden jaren min of meer hetzelfde.
Geen enkel levend systeem is duurzaam. Leven is een veranderend strijdveld. Ik zie het leven zelfs als een soort van grote rekenmachine, die de betere en betere oplossingen uitrekent van de Darwinistische strijd opgave. Een berekening die "duurzaam" is, gaat niet vooruit. Maar het leven is nooit tot duurzame stilstand gekomen ; soms geraakt de berekening in een quasi-stationair schijnbaar blokkeringspunt, dan lijkt alles een tijdje gelijk te blijven, maar dan komen er weer doorbraken (men noemt dat soms "catastrofale gebeurtenissen") en hup, alles verandert weer. Soms door extern toedoen, soms/vaak intern.