Bijna de helft van de gehuwde eerste generatie allochtonen in België bestaat uit Turken en Marokkanen. Van de eerste generatie gehuwde Turkse en Marokkaanse mannen is zo'n 90 procent getrouwd met een vrouw uit het buitenland. Bij de vrouwen ligt dit percentage nog hoger. Ruim 95 procent van de eerste generatie gehuwde Turkse en Marokkaanse vrouwen is getrouwd met een buitenlandse man van de eerste generatie. Toch zijn er van een aantal herkomstgroeperingen veel allochtonen met juist een autochtone in plaats van een allochtone partner. Vooral mannen die elders in Europa geboren zijn, hebben vaak een partner die in België is geboren. De partnerkeuze van Turken en Marokkanen van de tweede generatie wijkt echter duidelijk af van die van andere allochtonen. De Turkse en Marokkaanse tweede generatie kiest massaal voor een partner van de eerste generatie uit het buitenland en met name uit hun herkomstland. Zo'n driekwart van de Turkse mannen en de helft van de Marokkaanse mannen kiest voor een partner uit het buitenland. Dit fenomeen doet zich nog duidelijker voor bij de vrouwen.
Ik vind dat vooral turken en marokkanen verplicht moeten worden om een autochtone huwelijkspartner te kiezen om de enorme stroom immigranten te beteugelen, het is gewoon een verkapte manier van migratie, die een halt toegeroepen dient te worden. Immers de integratie zal beter gaan indien beide ouders Nederlands spreken, dit is niet het geval als één van de twee uit het buitenland komt. Wanneer er werkelijke liefde bestaat, zijn de tortelduifjes vast bereid in Marokko of Turkije te gaan wonen, meestal bestaat er echter geen liefde maar worden ze uitgehuwelijkt door vaderlief aan hun bloedeigen neef of nicht. Het is gewoon te schandalig voor woorden.
Een beleid waarin geëist wordt dat iemand die een buitenlandse wil trouwen 25 jaar moet zijn en 130% van het minimum inkomen verdient, lijkt me daarom niet minder dan op zijn plaats.
|