Ik zou hier trouwens iets willen aan toevoegen. In het begin testte men op zekere antilichamen die nogal snel afnamen. Vandaar gans het gedoe over verlies van immuniteit en zo.
Maar men dient te weten dat het lichaam juist antilichamen optimiseert na een initieel breed spectrum: de antilichamen die niet nuttig blijken te zijn omdat ze niet veel lijken te binden aan de ziektekiemen worden niet meer geproduceerd. De B-cellen gaan zich aanpassen en enkel die B-cellen die zich aanpassen en die bindende antilichamen maken, gaan geheugencellen blijven leveren. En dat is precies iets dat in de lymfeknopen gebeurt. De aanvankelijk weinig zinvolle antilichamen blijven dus nog wel aanwezig en gaan met een halfwaarde tijd van een maand of zo afnemen, maar worden niet of weinig bijgemaakt. De nuttige antilichamen krijgen veel geheugencellen.
Het gegeven dat men dus waargenomen heeft dat zekere klassen antilichamen nogal afnemen, en anderen behouden blijven, is precies het bewijs dat de processen in de lymfeknopen goed werken.
https://en.wikipedia.org/wiki/Affinity_maturation