82 - bewusteloos
eindelijk was Alberich
uitgesproken
en hij keek Wodan aan
om een antwoord
maar Wodan
die niks wist te zeggen
keek met grote ogen terug
betoverd
door de priemende ogen
van Alberich
en meende daarin
een licht te zien
zo uit de hemel
vandaan
maar in een hoogtepunt
van euforie
en gelukzaligheid
spatte alles
uiteen
in vele sterrenvonken
en het begon hem
te draaien in zijn gemoed
om vervolgens als een blok
achterover te vallen
en bewusteloos
op de grond te blijven liggen
|