Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
Zo is het.
Mooi. Nu heb je het duidelijk uitgelegd.En mijn stelling is dat het meer dan alleen denken is, maar ook gevoel en waarnemen, zintuiglijk dus.
|
Gevoel en waarneming zijn objecten van het denken (bewustzijn) maar niet het denken zelf. Men kan denken over wat men voelt en waarneemt. Bijvoorbeeld "ik voel mij gelukkig, of ongelukkig of schuldig, of verplicht, of vrij, want ..." Of: "Wat sien ik?"
Citaat:
|
Dat is niet zo, want een mens denkt niet constant .
|
Ik heb mij lang geleden geoefend in niet denken. Dat was heel erg moeilijk, maar het lukte na verloop van tijd als er geen storende factoren om mij heen waren. Maar ik besefte later dat ik, In waaktoestand, mij altijd bewust ben van mijn omgeving, ook als ik er geen aandacht aan schenk.
Citaat:
Dat kan, maar de eenheid van gevoelens en zintuiglijkheid en denken, wil nog niet zeggen dat ze niet apart kunnen bestaan.
Alleen het volledige bewustzijn is de eenheid van alle drie, dus als gezamenlijkheid, wat het beste is.
Ter vergelijking met de drie-eenheid van Vader en Zoon en de Heilige Geest, die alle drie apart bewust kunnen zijn, maar als gezamenlijke eenheid het beste is.
En bovendien: als je onder bewustzijn alleen het denken wilt verstaan, hoe wil je dan de gezamenlijkheid van alle drie benoemen, dus: gevoel en zintuiglijkheid en denken?
En bij het rekenen kunnen er wel degelijk beelden van getallen in het half bewustzijn of onderbewustzijn bestaan (bij de microwezentjes zeker), en ook een zekere mate van gevoelens.
Of zou het denken helemaal zonder gevoel kunnen bestaan?
Ik denk van niet.
|
Dat laatste ben ik met je eens, in die zin, dat al onze handelingen te herleiden zijn tot gevoelens als motivatie voor die handelingen. Maar de definitie van de handeling staat los van de motivatie. Denken is dus geen emotie en een emotie is geen denken. Als je dingen een eenheid noemt dan wordt al het andere uitgesloten. Als de vader en de zoon en de heilige geest een drie-eenheid vormen dan is vergist de evangelist zich als hij Jezus laat zeggen "ik en de vader zijn één". En dan is het niet mogelijk dat de kerk het lichaam van Christus is.
Wat betreft de eenheid van denken en waarneming heb je gelijk in zovere dat denken berust op waarnemen zowel als de herinnering aan waarneming en kennis die daarop berust. We denken over wat we hebben waargenomen of naar aanleiding daarvan. Directe zintuiglijke waarneming is niet nodig om over waarneembare dingen na te denken.