[Pelgrim]

Rapporten van verscheidene (uiteraard Amerikaanse) 'mensenrechtenorganisaties' schrijven al jaar en dag over de terreur van het Castrobewind, maar zelden over de mensenrechtenschendingen in de VS, of door de VS begaan in het buitenland.

Recent is de EU op eigen houtje, met veel kritiek vanwege de VS, begonnen met het uitbouwen van contacten met het ex-achtertuinland van de VS. Er zijn economische onderhandelingen geweest en er zijn gesprekken geweest betreffende de mensenrechten en de democratie. Officiële Europese rapporten geven nog steeds maar veel minder een negatief beeld van de situatie in Cuba. Echter, onofficieel, zeggen Europese diplomaten dat het er lang niet zo erg gesteld is als de westerse media verkondigen.

Om te beginnen bestaat er geen echte continue politiek van schending van de mensenrechten in Cuba.

Er is wel degelijk een zekere graad van democratie: het parlement wordt door de burgers verkozen, het gaat om een nulpartijensysteem (geen partijen dus maar personen, ook niet de KP) en dat parlement beschikt over wetgevende macht. Bovendien moeten de verkozenen regelmatig verantwoording afleggen, iets wat hier enkel om de drie vier jaar gebeurt in een grote reclamecampagne.

Niemand zal beweren dat Cuba een paradijs is, maar de hel zoals sommigen graag zeggen is het dus ook niet.