Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey
Ik had mezelf voorgenomen om niet meer echt in debat te gaan op politics.be, tenzij wat vragen te stellen (en zo meer feiten te weten te komen), maar zo'n vriendelijke vraag kan ik niet negeren.
'k ga wel wat samenvatten wat mijn bezwaren zijn, zonder echt de onderliggende zaken te beredeneren.
In het algemeen ben ik inderdaad geen voorstander van een organisatie van de gezondheidszorg door de overheid. Ik denk dat (1) vrijwillige solidariteit, (2) private verzekeringen en (3) sparen in het algemeen een betere methode is om te betalen voor gezondheidszorg, om de simpele reden dat ik denk dat als je systemen baseert op vrijwilligheid ze beter zijn dan op basis van dwang. Competitie en solidariteit kunnen dan samen een compleet geïntegreerd systeem vormen. De redenen waarom ik geen voorstander ben van dwang, is omdat dwang effectief vrijwilligheid wegneemt. Maar alleen als mensen vrijwillig iets doen, kan je zeker weten dat ze dit effectief willen. Als je dat wegneemt, neem je (voor mij) een fundamenteel mechanisme weg waarop je een systeem kan controleren of het wel doet wat het moet doen. Natuurlijk: je hebt het probleem van de armen, maar waarom zou vrijwillige solidariteit en competitie om de kosten te verlagen slechter zijn dan een systeem waarbij belastingen worden geheven, mensen gesubsidieerd, gecontroleerd, gereguleerd, etc. Vanuit een wantrouwen voor het politieke proces, betwijfel ik of dit wel wenselijk is. Natuurlijk; dit raakt de fundamentele discussies niet aan - adverse selection enzo. - en ik wil gerust wat literatuur geven daarover, maar ik ga daar niet verder niet echt op in.
In het algemeen ben ik inderdaad tegen deze hervorming. Ik denk niet dat de redenering 'het gaat niet goed, daarom is elke mogelijke verandering positief' een correcte redenering is, wat een redenering is die ik nogal vaak heb gehoord. Ik denk dat deze gezondheidszorghervorming een (veel snellere) stijging van de kosten zal teweegbrengen, wat het in het algemeen slecht is. We mogen ons niet focussen op 'er zijn problemen' en daardoor negeren dat 'er meer problemen zouden kunnen ontstaan'. 'k heb al studies gelezen dat het aantal verzekerden wel eens zou kunnen dalen (waarom zou je je nog verzekeren als je toch aan dezelfde prijs kan verzekeren als je effectief een ziekte hebt?), dat er allerlei aanbodbeperkingen zullen gevolgen (door het feit dat men ook probeert om simpelweg stijgende prijzen te _verbieden_, maar prijscontroles hebben altijd perverse effecten), ...
Dus ja; 'k denk dat er heel goede redenen zijn om tegen deze hervorming te zijn, zelfs bekeken vanuit het standpunt van de 'zwakkeren'.
|
Alvast bedankt om een uitzondering te maken
Theoretisch ga ik akkoord: mensen moeten alleen doen waar ze zelf voor kiezen en dus vrijwillig betalen voor gezondheidszorg eerder dan gedwongen via belasting. In principe leidt dit tot het beste resultaat. In de praktijk lijkt het toch niet te lukken want de huidige gezondheidszorg in de VS is relatief duur en kwaliteit is slecht (heb ik gelezen in The Economist, als je wil zoek ik het artikel). De VS leunt meer op privé dan "successvollere" (in de zin van kwaliteit en kost) publieke systemen in Europa en elders (enfin, de één al beter dan de ander...) dus het werkt het blijkbaar niet.
Ik denk dat er 2 problemen zijn waardoor de "second best" optie (nl. gedwongen via belastingen en beheerd/gecontroleerd door een overheid) in dit geval beter is.
Het bepalen van de juiste behandeling voor een medisch probleem vraagt bij uitstek specifieke kennis. Om te vermijden dat de consument in het zak wordt gezet en een veel te dure behandeling wordt aangesmeerd is een sterke consumentenorganisatie nodig, die de belangen van de klant verdedigt. Die is er niet en die rol wordt in een publiek systeem opgenomen door een overheid (of gecontroleerd door een overheid). Ok, dat is niet perfect want nog steeds gevoelig aan mismanagement en lobbying, maar het is beter dan niets.
Ten tweede, preventie, in vele gevallen goedkoper dan verzorging, zou enkele via een indirecte weg worden opgenomen in een privaat systeem (vb. via kortingen op premies als je kan aantonen dat je die of die risicoverlagende keuzes maakt).
Hoewel het inderdaad keuzevrijheid beperkt lijkt gezondheidszorg toch één van die zaken waar de overheid gerust voor mij mag beslissen, dan moet ik er ten minste geen tijd in steken wat voor mij de beste behandeling zou zijn. In geval van een privaat systeem is de weg van consumentenbelang naar juiste prijs voor een juiste (medische) dienst te ingewikkeld en te gevoelig voor perverse effecten waardoor, ondanks de minpunten, een overheidssysteem mij toch meer aangewezen lijkt, nee?