Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nele Jansegers
Beste Isabella,
Voor ons is het belangrijk dat er in de gezinnen een vrije keuze is tussen met twee gaan werken of het thuisblijven van één ouder voor de opvoeding van de kinderen. Op dit moment bestaat die vrije keuze eigenlijk niet, omwille van financiële redenen en het gebrek aan bescherming van de thuisblijvende ouder. De ouder die vandaag kiest om niet uit werken te gaan om de kinderen op te voeden, heeft zelfstandig inkomen en bouwt voor die periode ook geen pensioenrechten op. Indien het gezin uiteenvalt, heeft de thuisblijvende ouder van de ene dag op de andere geen inkomen meer. Wij pleiten daarom voor een opvoedersloon dat die risico's zou opvangen en dat bovendien een principiële beloning is voor de ouder die ervoor kiest zelf 'opvangouder' te zijn voor zijn eigen kinderen. Als de overheid mensen subsidieert die kinderen van anderen opvangt, waarom dan niet de eigen ouder? Wij geloven dat indien een opvoedersloon zou bestaan, vrij veel jonge ouders daarvoor zouden kiezen. Op die manier zou de druk op de opvangplaatsen buiten het gezin al een stuk verminderen.
Het opvoeren van de opvangplaatsen is een kwestie van prioriteiten. Wij willen niet enkel de opvangcapaciteit voor kinderen van buitenshuiswerkende ouders verhogen, ook en misschien nog dringender is het wegwerken van de wachtlijsten voor de opvang van kinderen en volwassenen met een handicap. Wij geloven dat Vlaanderen de middelen moet hebben om zijn eigen beleid uit te stippen en daarom zo snel mogelijk zichzelf moet kunnen besturen.
|
Ik vind deze in ieder geval goede punten op gezinsvlak
