Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door George
Om echter tegen die "elite-power" in de vs in te gaan moet je op de verschillende gebieden sterk genoeg staan en zoals hier reeds aangehaald is Europa door zijn verdeeldheid, die op zich dan weer met de belangen van elk afzonderlijk land te maken hebben, niet sterk genoeg. De "elite-power" is immers overal aanwezig ook al is het nergens zo grootschalig en dominant als in amerika en word die ook niet altijd geleid door de joden.
Groetjes
|
Mee eens. Macht wordt overal omcirkeld door elites als vliegen rond een stront. Dat loopt soms uit de hand, maar hoeft niet altijd iets kwalijks te zijn, hoe lachwekkend of ergerlijk het soms ook is. Maar ook niets meer belegen en bekrompen dan conspiracytheorieën verkopen. Tijd zou ik zeggen om een paar grote wereldreizen te maken en de boel eens vanuit een ander perspectief te bekijken. De wereld huisvest heel wat meer tegenstellingen dan louter "zionisten" tegen "de rest". Ik krijg daar een ongemakkelijk gevoel bij, omdat het inderdaad weer een hele groep mensen, in dit geval Joden, in 1 kamp bij elkaar plaatst en de wereld polariseert. We moeten moeite blijven doen om aanhangers van godsdiensten en andere groeperingen in de wereld als *heterogene* groeperingen te blijven beschouwen, wat dichter bij de waarheid is en wat polarisering kan vermijden. Niet alle Joden verkiezen de aanpak van Sharon en niet alle Moslims vonden het doorboren van de wtc-torens zo'n geslaagd statement, om het even sarcastisch uit te drukken. En bovendien, er waren ook "buitenstaanders" die op 11/9 uitgelaten rondhuppelden van excitement, om uiteenlopende redenen, gaande van ontspoorde haat tot volstrekte kinderlijkheid (zoals op dagen wanneer er door onvoorziene omstandigheden geen les is op school). Het is veel te verleidelijk om de gehele mensheid in al zijn laagtes en hoogtes, in heel zijn rijkdom aan verscheidenheid, op macroschaal terug te voeren tot een handvol categoriëen. De mens is geen deel van 1 groot brein, maar de gehele mensheid wel de som of het exponent van alle menselijke breintjes bij elkaar. In die complexiteit ligt meer potentieel voor evenwicht en wijsheid dan in de vereenvoudigde versie ervan. Vandaar ook dat veel politici constant deze complexiteit willen vereenvoudigen om die soms vervloekte stabiliteit te kunnen doorbreken, anders krijgen ze niks gedaan.
Ik hoef echter geen polarisering te zien of een bevolkingsgroep te stigmatiseren om nu tegen een oorlog te zijn. Of om op mijn manier supermachten die de VN aan de kant schuiven om oorlog te voeren - en tegelijk mijn vrijheid bedreigen in hun dominantie - te boycotten op mijn bescheiden manier. Ook aarzel ik niet om de aanpak van Israel tegen de Palestijnen te bekritiseren en de niet konsekwente houding van de VS in deze te veroordelen. Ik hoop dat Bush & Rumsfeld snel van het toneel verdwijnen en dat Blair snel terugkrabbelt.
Voorts ben ik trots op de Euro als tegenhanger van de Dollar, nu zelfs sterker dan die laatste (of dat nu goed is of slecht, je m'en fou éperdument). Ik ben blij dat ik ze nu overal mee kan nemen om ze ofwel te gebruiken of in te ruilen voor lokale munteenheid, tot in China. Ik vind het fijn om uit de lucht te kunnen vallen als een winkelierster van de taxfreeshop in een of andere luchthaven niet met euros laat betalen en me vervolgens genoodzaakt te tonen een kredietkaart te verkiezen boven dollars. Ik ben geen eliteman, maar kies stelselmatig voor de deugdzame underdog. Dat zal altijd zo blijven, want ik hou van evenwicht. Ik voel me er ook goed bij dat in Europa alles geleidelijk gaat, dat men tijd gunt om zijn hersens te gebruiken, althans te trachten om dat te doen. Men kan bescheiden willen zijn, en toch trots met trots bekampen.
Als men in een benijdenswaardige positie verkeert, kan men dat eventueel ook meten aan de schenen. Als die bont en blauw beginnen zien, bedoel ik. De Franse en Duitse schenen hebben het al mogen ontgelden (het "oude" Europa), en nu ook nog de Britse ("we kunnen ook zonder").
Tenslotte ben ik het er ook mee eens (kwam eerder aan bod) dat we ons niet moeten laten obsederen door de transatlantische link en niet vergeten kijken naar het oosten. Daar bevinden zich nu ook rijzende markten die onderling nieuwe vrijhandelszones creëren en lessen trekken uit de evolutie in Japan.