Een van de bijbelteksten die gelovigen graag lezen om de heiligheid van het leven te benadrukken is Psalm 127, van Salomo: Zonen zijn een geschenk van God, en daarom heilig. Het ontgaat hen dat deze tekst een heel andere lading heeft. Lees de tekst maar eens zoals een Zionist deze leest.
3 Zie wat Hij heeft toegedacht: zonen, zijn gave: de vrucht van de schoot. 4 Als pijlen in de hand van de strijder zo zijn de zonen der jeugd. 5 Wel is hij gelukkig, de man die met deze zijn pijlkoker vulde: zij maken hem niet beschaamd als zij te woord moeten staan vijanden in de stadspoort.
Ik denk niet dat de zonen met hun pijlen bij de poort staan om met vijanden te praten. Deze tekst plaatst de heiligheid van het leven in het perspectief van stadstaten en volken met een elite die de dienst uitmaakt. Het leven van de vijand is natuurlijk niet heilig. Zo was het uiteraard gesteld bij alle stammen en volken in de menselijke geschiedenis. Overigens, over dochters als geschenk heeft Salomo hier niet gesproken.