Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sepper
Als een bank het geld van een rekening cash moet bijhouden, hoe moeten ze dan de interesten erop betalen?
|
Bij
full reserve banking moet de bank een ander middel vinden dan de fractionele reserve om er zeker van te zijn dat de tegoeden van spaarders niet worden opgehaald voordat degenen aan wie dit geld is uitgeleend hun leningen hebben afgelost. De bank kan dat door als bemiddelende instantie, dus als tussenschakel op te treden tussen de leningnemer en de spaarder, die zelf leninggever wordt (dat is hij nu ook, maar bij fractionerend bankieren leent de spaarder aan de bank). Een zeer eenvoudige methode is werken met termijnrekeningen: ik leen een miljoen uit aan een leningnemer die mij maandelijks een deel van dat miljoen terugbetaalt. De rente wordt verdeeld over mij en de bank.
Dat is natuurlijk helemaal niet praktisch, maar de bank kan duizenden verstrekte en opgenomen kredieten met elkaar verrekenen, en andere tarieven hanteren voor bewaarneming van liquiditeiten dan voor kasbonnen en bijboeking op termijnrekeningen.
Het grote voordeel is dat de geldhoeveelheid wordt beheerst, en de inflatie/deflatie-cyclus, voor zover ik het momenteel kan overzien, voornamelijk door de omloopsnelheid van het geld (en geldcreatie buiten de particuliere banken om) wordt beïnvloed.
Een groot probleem met fractionerend bankieren is dat geleende bedragen op hun beurt als deposito's gaan fungeren, zodat de oorspronkelijke inleg gemakkelijk vertwaalfvoudigd kan worden (Bazel III: fractionele reserve 7%). Over al dat geld dat de banken uit het niets creëren, wordt rente geheven, rente over iets wat eigenlijk niet bestaat). Samen met andere vormen van hefboomwerking (leverage) zorgt dit ervoor dat ongeveer de helft van het geld dat we besteden opgaat aan rente. De prijs van een brood bevat rente op leningen die zijn aangegaan door boeren, transporteurs, oliemaatschappijen, kunstmestproducenten, zaadleveranciers en producenten van landbouwmachines en opslagfaciliteiten. We betalen gemakkelijk meer voor al deze vormen van rente dan voor "de koopwaar zelf". Niet de overheid is de grootste inner van "belastingen", maar de banksector. Hij werkt daarvoor echter samen met de overheid.
Een ander probleem is dat de combinatie ongedekt, "verzonnen" geld + fractionerend bankieren de hele derivatenhandel mogelijk heeft gemaakt, waarin de hefboomwerking per saldo nog veel groter is.