[numarx]

Lieve voicelesscharlie, ik had even een uurtje over. Ik hoop dat jij er ook ééntje kan missen. Let's rock.

Oorspronkelijk geplaatst door Lind

Indien we het analyseren en historisch bekijken vinden we snel waar het juist om gaat: Politieke correctheid is, in feite, cultureel Marxisme. Het is Marxisme vertaald van economische naar culturele termen. Deze tendens gaat niet terug tot in de jaren 1960 met de hippiebeweging en vredesbeweging, neen, deze tendens gaat terug tot aan Wereldoorlog 1. Indien we een vergelijking maken met de grondbeginselen van het ‘Politieke correct denken’ zien we duidelijke parallellen met het klassieke Marxisme.

Eerst en vooral, beide zijn totalitaire ideologieën. Het totalitair karakter van ‘Politiek Correct’ denken is nergens duidelijker terug te vinden dan op de universitaire campussen. Op dit punt lijken vele van die campussen wel op een soort van verdoken Noord Koreaanse enclaves: Wanneer een student of faculteitslid het ook maar aandurft om één van de grenzen, opgezet door feministen of homorechten activisten of de locale zwarte of Latijnse of enig andere “politiek correcte martelaren zelfhulpgroep”, te overschrijden dan begeeft deze overtreder zich, juridisch, op zeer glad ijs.

Alle ideologieën zijn totalitair omdat de essentie van een ideologie (merk op dat ‘conservatief’ strikt genomen, geen ideologie is) bestaat uit een zekere filosofie. Op basis van deze filosofie worden dan bepaalde zaken voor juist aanvaard zoals bvb: de ganse geschiedenis van onze cultuur is er één van de verdrukking van vrouwen. Vermits de realiteit echter anders luidt, moet die realiteit ‘verboden’ worden. Het moet verboden zijn om de realiteit van onze geschiedenis te erkennen. Mensen worden gedwongen om te leven met een leugen en sinds mensen, van naturen uit, moeilijk kunnen leven met een leugen zullen zij, met de nodige omzichtigheid weliswaar, protesteren: “wacht eens even. Dit is een leugen, ik wéét dat het niet waar is”. Er moet dus een zekere druk zijn van hogerhand om mensen te dwingen met een leugen te leven. Daarom leidt ideologie steevast naar de creatie van een totalitaire staat.

Lind legt uit dat alle ideologieën totalitair zouden zijn, en dat is voldoende reden om politieke correctheid gelijk te stellen aan Marxisme? Dan is het ook gelijk aan liberalisme, aan stalinisme, aan socialisme en conservatisme.

Even terzijde zijn vrouwen natuurlijk niet steeds verdrukt in de loop van de geschiedenis. Maar het is helemaal niet “verboden” om zoiets te zeggen, insinueren dat dit wel zo zou zijn is eigenlijk vrij flauw en makkelijk van Lind. Hij maakt zich er hier makkelijk vanaf door niet de zwarten als voorbeeld te kiezen. Maar dan klopt zijn vergelijking met de realiteit niet meer natuurlijk.

Oorspronkelijk geplaatst door Lind

Ten tweede: Bij het cultureel Marxisme of Politiek correct denken wordt, net zoals bij het economisch Marxisme, de ganse geschiedenis verklaard door één enkel element. Economisch Marxisme zegt dat de ganse geschiedenis bepaald wordt door het bezit van productiemiddelen. Cultureel Marxisme, of politiek correct denken, zegt dat de volledige geschiedenis bepaald wordt door machtsverhoudingen tussen verschillende groepen. Die groepen worden dan gedefinieerd in termen van ras, sekse, enz. Niets anders telt. Alle literatuur gaat over die ene factor. Alles wat er in het verleden gebeurde gaat over dat ene element.

Hier wordt duidelijk dat Lind vertrekt van zijn gelijkstelling, en niet uit een analyse van het politiek correcte denken zelf. Van de term “politiek correct denken” wordt in de hele tekst geen enkele definitie gegeven, alsof het voor de lezer maar vanzelfsprekend moet zijn wat die term inhoudt. Gek, als je bedenkt dat er nog niemand in geslaagd is een definitie op te stellen die op enige consensus kon rekenen. De zin “cultureel Marxisme, of politiek correct denken, zegt dat de volledige geschiedenis bepaald wordt door machtsverhoudingen tussen verschillende groepen” gaat hier nochtans wel van uit, maar is enkel een draai die Lind aan het begrip geeft om zijn vergelijking te laten kloppen.

Oorspronkelijk geplaatst door Lind

Ten derde: net zoals in het klassiek economisch Marxisme worden werkers en boeren, a-priori, als ‘goed’ omschreven terwijl andere groeperingen, zoals de bourgeoisie en de kapitaalkrachtigen, sowieso kwaadaardig zijn. In het cultureel Marxisme of politiek correct denken worden sommige groepen als ‘goed’ omschreven – feministen (enkel de feministen, niet-feministische vrouwen zijn onbestaande), zwarten, Spanjaarden, homo’s. Deze groepen worden bestempeld als ‘slachtoffers’ en daarom zijn ze automatisch ‘goed’ ongeacht wat ze doen. Tegelijkertijd worden ‘blanke mannen’ automatisch als ‘slecht’ omschreven: eigenlijk het equivalent van de bourgeoisie in het economisch Marxisme

Alweer hetzelfde antwoord als bij de vorige stelling: gebrek aan definitie. Deze vergelijking houdt (als het eens niet helem�*�*l nergens op slaat mag het ook gezegd) wel al iets meer steek, alleen is “worden ‘blanke mannen’ automatisch als ‘slecht’ omschreven” in onze huidige samenleving pertinent onjuist en gewoon stemmingmakerij van de kant van Lind.

Ook het als automatisch “goed” omschrijven van de andere groepen is in de realiteit veel genuanceerder dan Lind het omschrijft, zodat de vergelijking met het Marxisme –waar die nuance ontbreekt- voor de derde keer niet opgaat.

Oorspronkelijk geplaatst door Lind

Ten vierde: Beide, economisch en cultureel Marxisme, steunen op onteigening. Wanneer de klassieke Marxisten, de communisten, een land overnamen zoals Rusland onteigenden ze de bourgeoisie: alle bezit werd hen ontnomen. Gelijkaardig, wanneer culturele Marxisten een universiteitscampus overnemen, onteigenen zij dmv quota’s en toelatingsvoorwaarden. Wanneer een blanke student met de vereiste kwalificaties de toegang ontzegd werd, ten gunste van een zwarte of Spaanse die minder gekwalificeerd is, dan werd de blanke student onteigend. Gelijkaardige feiten zijn te vinden in onze ganse, hedendaagse maatschappij. Blanke bedrijfsleiders die geen contract krijgen door, laat ons zeggen, zwarten of vrouwen. Dus ‘onteigening’ is een principieel instrument in beide vormen van Marxisme.

Het gebruik van quota, of positieve discriminatie, wordt ook bij een grote meerderheid in “linkse”, “progressieve”, “politiek correcte” (of hoe je ze ook wil noemen) kringen beschouwd als een slechte manier voor emancipatie. In het beste geval wordt er vanuit gegaan dat, laten we het bij mannen en vrouwen houden, beiden over dezelfde capaciteiten kunnen beschikken en dat enkel deze capaciteiten in rekening gehouden mogen worden bij de toewijzing van beroepen of studieplaatsen.

Lind gaat er vanuit dat het “politiek correcte blok” een homogene groep is, zonder onderlinge meningsverschillen, en aangezien dit argument ervan uitgaat dat de mening van een kleine minderheid die voor quota pleit, ook wel zal gelden voor de hele groep, kan er hier ook weer geen parallel worden getrokken met het Marxisme, waar het ontnemen van bezit wél wordt gesteund door de meerderheid van de aanhangers.

Oorspronkelijk geplaatst door Lind

En, als laatste punt, beide gebruiken een analytische methode die automatisch de antwoorden verschaft die ze willen. Voor het klassiek Marxisme is dat de Marxistische economie. Voor het cultureel Marxisme is het ‘deconstructie’. In essentie heb je voor deconstructie een tekst nodig, die ontdoe je dan van de oorspronkelijke betekenis om er vervolgens een nieuwe, gewenste, betekenis aan te geven. Zo gaan bvb alle stukken van Shakespeare over de onderdrukking van de vrouw of de bijbel gaat enkel over ras en sekse. Al deze teksten worden dan koren op de molen voor diegene die vinden dat de ganse geschiedenis gaat over “wie heeft macht over wie”. De parallellen tussen het klassieke Marxisme dat we kennen van de oude Sovjet Unie en het culturele Marxisme, dat we vandaag kennen onder de naam ‘politiek correct’ zijn dus zeer herkenbaar.

”Beide gebruiken een analytische methode die automatisch de antwoorden verschaft die ze willen”. Dit is jammer genoeg een probleem bij enorm veel theoriëen, zeker bij die van Lind, die zoals aangetoond is vertrekt uit een goed klinkende gelijkstelling en op basis daarvan krampachtig naar vergelijkingen gaat zoeken.

Volgende keer kan hij beter eerst de begrippen duidelijk definiëren, d�*�*rna een analyse van “politiek correct denken” uitvoeren en d�*�*rna pas op zoek gaan naar verbanden tussen de twee. De meer wetenschappelijke manier, zeg maar.