Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Het is inderdaad het soort absurde redeneringen die men ook bij Aristoteles en co terugvindt, nu vindt men dat soort grappen eerder goed voor Monty Python, maar inderdaad was men zodanig in de war over het denken destijds dat serieuze mensen dachten dat zo een lulkoek serieus was.*1)
Het is interessant om zoiets te lezen want het toont aan hoe oneindig idioot ons denken wel niet was, of eerder, hoe moeilijk het eigenlijk geweest is om correct leren te denken. Wat daar in de VORM van een logische afleiding wordt gegoten is niks anders dan ongedefinieerd gewauwel he.*2)
"potentieel" of "feitelijk" bewegen als dichotomie van de toestand van een materieel voorwerp is lulkoek he. Er is niks dat daar een "absolute waarheid" van maakt. Om te beginnen. *3)
Het gezever van "niets kan worden teruggebracht van potentie naar werkelijkheid" is ook puur gewauwel dat niks wil zeggen, en zeker geen onwrikbare waarheid kan zijn. *3)
En zo gaat het verder. Als men vertrekt van lulkoek die men poneert als absolute waarheden, en men "redeneert" zoals in Monty Python, dan is het niet verwonderlijk dat men tot gelijk welke gekke uitspraak kan komen he.
|
1. Aristoteles moest zelf ook oppassen en manoeuvreren tussen partijen met verschillende opinies en belangen. Dat laat zich goed illustreren met een stukje Handelingen van de Apostelen over de oproer in Efeze naar aanleiding van de prediking van christus. De stadstaat was georganiseerd op basis van de autoriteit van de godin Artemis, en dat werd een economisch belang: " In diezelfde tijd ontstond er in Efeze grote opschudding over de persoon van Jezus. Het begon bij Demetrius, een zilversmid die zilveren tempeltjes van de godin Artemis maakte en vele vakmensen werk verschafte. Hij riep zijn mannen bij elkaar, haalde er ook nog andere vakbroeders bij en zei tegen hen: ‘Mannen, u weet dat wij in ons vak een goede boterham verdienen. Zie verder ...
https://www.bible.com/nl/bible/75/ACT.19.21-40.HTB
2. Dat probleem van onlogisch en onzinnig denken doet zich voor wanneer men probeert om verbanden te leggen tussen zaken in verschillende vakgebieden. De wiskunde en geometrie kon men in de 15e en 16e eeuw verder ontwikkelen zonder conflicten met de kerk en de muftu.
-- A Müftü (Mufti) is an Islamic scholar, who interprets and expounds Islamic law sharia and fiqh, a jurist qualified to give authoritative legal opinion known as fatwa -- wikipedia.
3. Inderdaad staat deze zever ver af van wat natuurkunde en scheikunde beogen door proefnemingen en empirisch onderzoek. Daaruit kan men regels en wetmatigheden vaststellen onder bepaalde voorwaarden. Dat vereist logisch denken en de moed voor try and error. We zien dat ook in de bouwkunde van de gotiek. Men kon dan wel met een schaalmodel de stevigheid van constructies uitproberen voordat men met de uitvoering begon. Maar ook daar legde men oneigenlijke verbanden tussen disciplines. Vitruvius had de romeinse visie op bouwkunde en schoonheid vastgelegd in zijn boeken over architectuur. Dat werd nog eeuwen gebruikt. Maar de kathedraalbouwers legden verband tussen het grondplan van de kathedraal en de verhoudingen van het menselijk lichaam. Dat was een veronderstelling, een geloof.
