[Micele]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Ik meen me wel vaag te herinneren dat toen de snelheidslimiet ingevoerd werd, het een pak scheelde op het aantal ongevallen.
Maar dat is dus wel enige tijd geleden.

Fake news.

Voer dan 90 kmh in op alle snelwegen.

En onteigenen?
Sedert Verafstoot tot vijf jaar geleden kregen ze zelfs de centen niet om dingen te herstellen, zodat het jaar erna het probleem vier keer erger werd.
Hoe lagen onze wegen er niet bij. Omdat de oude machtspartijen de juiste keuzes niet durfden maken.

post 2 onderaan, de bewoners getuigen:

GENT - De vele gezinnen in Gentbrugge die de E17 in hun achtertuin hebben lopen, zijn niet meteen gebaat bij de verplichte snelheid van 90 kilometer per uur op het viaduct. 'Geef ons nieuwe voegen en een kilometer of drie geluidsschermen', klinkt het bij de omwonenden.

De manier waarop de laatste maanden wordt gestreefd naar een verplichte snelheid van 90 kilometer per uur op de E17 ter hoogte van Gentbrugge, doet vermoeden dat het een merkelijk verschil zou moeten maken voor de omwonenden. Maar wie er zelf rijdt, merkt dat dit niet het geval is. Het gedaver over de slechte voegen blijft, alleen wordt de interval tussen het karakteristieke kedoenk-kedoenk groter. De gesofisticeerde flitspalen schieten dus hun doel voorbij.

Marcel Deronne (61) uit de Magerstraat woont naast de E17. 'Natuurlijk wisten we dat die E17 hier lag, je kan er moeilijk naast kijken. Maar in het begin was het hier goed te doen. Ik liet akoestisch glas steken en je hoorde bijna niet dat de autostrade er was. Maar toen kwamen er nieuwe geluidsschermen en werden de voegen veranderd. Sindsdien zitten we hier letterlijk met de daver op het lijf. Dat ze nu trager rijden, verandert er weinig aan. Het zijn de voegen die moeten vervangen worden. In Vilvoorde kunnen ze het wel, maar hier niet. Wij begrijpen dat niet.'

Marcel mag van geluk spreken dat hij geen lichte slaper is, want rond zijn huis is meer lawaai dan waar ook in Gent. De spoorweg raast vlakbij, de stelplaats voor de bussen zorgt van vijf uur 's morgens voor dieselgeronk en sinds kort lijkt ook Fabricom zijn intrek te hebben genomen onder de E17. Op de parking wordt nu blijkbaar grond gezuiverd. Dat laatste is misschien zelfs de grootste frustratie van Marcel.

'Daar kan snel iets aan gedaan worden. De autostrade blijft een probleem. Voor mijn part mogen ze daar 120 rijden, hoor. Maar dan wel zoals het vroeger was, met de oude voegen. Daar kan ik perfect mee leven.'

In andere buurten hebben ze zo mogelijk nog meer last dan Marcel. In de Jovastraat bijvoorbeeld, midden in een villawijk. Daar hebben ze de pech dat er voor hen blijkbaar geen geluidsschermen waren. 'Dat is ons probleem, inderdaad', zegt Yvan Desmet (61). 'Geef ons nieuwe voegen en een kilometer of drie schermen en we zijn eruit, denk ik. Die flitspalen helpen niet. Volgens mij werken ze zelfs niet. Trouwens, de vrachtwagens mogen sowieso maar 90 kilometer per uur rijden en net zij zijn de grootste lawaaimakers. Deze zomer was er alleszins geen verbetering merkbaar, rustig buiten zitten is er niet bij voor ons.'

Terug wat dichter bij de E17 vinden we André Delmeiren, in de Emiel Van Swedenlaan. Ook hij heeft vooral last omdat verderop geen geluidsschermen meer staan. 'Als de wind verkeerd zit, moet je er niet aan denken om in de tuin een babbeltje te slaan.'

André heeft recht van klagen want hij kwam er wonen in 1963, toen er nog geen sprake was van de E17. 'Toen was het hier zalig rustig en groen. Moest ik toen geweten hebben wat ik nu weet, ik had het nooit gekocht.'

Ook voor André is de nieuwe snelheidslimiet niet zaligmakend. 'Dat zou misschien een verbetering kunnen zijn, maar dan alleen als het in combinatie is met nieuwe voegen en schermen. En dan nog, de snelheidslimiet is nu vooral gericht op personenauto's, maar die maken bijna geen lawaai. Het zijn de vrachtwagens die over de voegen dokkeren die ons 's nachts wakker maken. Nu zouden ze opnieuw aan die voegen aan het werken zijn, maar ik hoop niet meer. Het zal wel voor de rest van mijn leven zijn, vrees ik', besluit de man.