Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Doomy
Schrijf bijvoorbeeld de lange "ie" voortaan als "ii" naar het voorbeeld van de andere lange klinkers die ook als een dubbele korte klinker worden geschreven (bijvoorbeeld "biir" in plaats van "bier").
Schaf ook de regel van de open syllabus waarbij lange klinkers in een open lettergreep als een korte klinker wordt geschreven af (bijvoorbeeld het logischer "poot/pooten" in plaats van "poot/poten" -> vereenvoudigt meteen de vervoegingen van woorden). Deze laatste regel heeft totaal geen nut en zorgt alleen maar voor verwarring bij mensen met schrijfproblemen en anderstaligen.
|
Theoretisch beschouwd ga ik akkoord, maar in de praktijk zie ik dat een dergelijke spelling het schriftbeeld dermate zal wijzigen dat er gevaar bestaat dat oudere literatuur moeilijker toegankelijk wordt. De regels van de open en gesloten lettergrepen en lange en korte klanken wijzigen betekent niet alleen een wijziging van de schrijfwijze voor de klinkers maar ook van de medeklinkers (dubbele medeklinkers zijn dan niet nodig waar ze niet uitgesproken worden). Daarenboven moet er dan iets gevonden worden voor de doffe e (bijvoorbeeld door die met ë weer te geven zoals in het Albanees). En dan is het hek van de dam...
Kollewijn lijkt me redelijk, samenhangend en logisch. |
De doffe "e" wordt in de meestgesproken Indo-Europese talen gewoon als een "e" geschreven. Misschien moet men dit gewoon zo houden en andere oplossingen zoeken voor de Nederlandse korte "e" en lange "ee"? De schrijfwijze "ii" voor de lange "ie" is -als ik mij niet vergis- ook de schrijfwijze die men in het Fins gebruikt. Als ik mij niet vergis wordt die ook gebruikt als schrijfwijze in Latijns schrift door de International Phonetic Association (IPA).