Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Als die een meerderheid hebben, is dat WEL waar men 'voor gekozen heeft'. Men heeft immers "gekozen" voor elke denkbare configuratie die een meerderheid heeft, bij definitie.
Stel dat er 2 partijen zijn, en dat partij A vorige keer 80% haalde, en partij B 20%. Partij A was duidelijk aan de macht toen.
Nu zijn er weer verkiezingen. Deze keer haalt partij A 55% en B haalt 45%. Wat een oplawaai voor A ! Wat een overwinning voor B !
Maar "waar heeft de kiezer voor gekozen ? Voor A of voor B ?"
Voor A natuurlijk. Met 55%.
Het wordt ingewikkelder met meerdere partijen, omdat de kiezer dan NIET kiest voor een bestuur, maar enkel voor "gewichten aan puzzelstukken". Uit die "gewichten voor puzzelstukken" geeft de kiezer dus, onvermijdelijk, meerderheden aan verschillende puzzels.
Elk van die "meerderheidspuzzels" is dan zoals partij A in mijn voorbeeldje. De "kiezer heeft dan elk van die puzzels verkozen, en een ervan zal door politieke onderonsjes eruit gepikt worden".
|
Inderdaad. Die voortdurende bewering dat één of andere partij die is vooruitgegaan in de regering moet en dat de kiezer dat heeft beslist, is een simplisme en een misvatting.
In Italië zat van de late jaren '40 tot haar ontbinding de communistische partij in de oppositie. Ze haalde constant sterke verkiezingsresultaten, tot zelfs 35% in het midden van de jaren '70. Maar vermits geen van de andere partijen met hen een regering vormde ontstonden er steeds andere meerderheden. Perfect democratisch en weliswaar frustrerend voor die partij en haar aanhang.