Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur
Wij zijn ons brein, dat veel meer is dan ons bewustzijn. (Feitelijk zijn we ons hele lichaam, maar vooruit, laten we niet gaan mierenneuken.) Het bewustzijn geeft ons goede feedback en logische argumenten voor beslissingen, maar het heeft lang niet de snelheid die onbewuste processen halen, en het is gebonden aan de limieten van taal. Slechts als onderdeel van een groter denkproces is het bewustzijn nuttig. Het bewustzijn let niet op of je wel adem blijft halen, het bewustzijn maakt je niet 's nachts wakker omdat je geluiden hoorde, het bewustzijn maakt niet de keuze om weg te springen als er een auto op je af komt (in tegenstelling tot in tekenfilms, waar een karakter altijd hardop vast moet stellen dat er een auto aankomt en dat hij weg moet springen voordat hij wat kan doen). En zelfs bij het voeren van een discussie staat het bewustzijn er niet alleen voor. De argumenten die je bewust tijdens het praten uitlegt en uitwerkt worden in basale vorm aangeleverd vanuit het onbewuste, dat hard op zoek is naar wat je nog meer kan aanvoeren, ondertussen ook nog het spraakproces moet begeleiden en ervoor zorgt dat je niet van je stoel valt. Om alle onbewuste denkprocessen niet tot onszelf te rekenen enkel omdat we ze niet horen als inwendig stemmetje (tenminste, dat doet mijn bewustzijn meestal, bij sommige andere mensen schijnt het vooral met geschreven tekst danwel met beelden te werken) is een grove onderschatting van het belang ervan. Ik ben niet maar één aspect van mij.
|
Maar hoe aanwezig je bewustzijn is tijdens discussies, en of je rationeel denkt, staat allemaal voor een groot deel vast zoals ik al zei.
Zo ook met vrije wil, de capaciteiten om vrij te denken, is voor een groot deel aangeboren.
Als zo,n wetenschapper zegt: vrije wil bestaat niet, dan bedoeld hij of zij daar eigelijk mee, dat een mens niet perse een vrije wil heeft. Dat licht er maar net aan. Vrije wil bestaat dus niet als universeel concept.