[size=5]
Een (late) repliek op het "J'accuse" van Wardje.[/size]
(Gelukkig mocht ik hier reeds ferm weerwoord vanwege Voltaire lezen, waarvoor oprechte dank en een warm welkom.
)
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door wardje
ik verwijt het BROV en zijn voorstanders het volgende:
1/ het gelijkstellen van democratie met dictatuur van de meerderheid
|
Beste Ward,
Uw favoriete term om BROV te brandmerken, 'Dictatuur van de meerderheid', is demagogische woordzwendel, gebezigd door angsthazen, die de werkelijke wil van het volk om allerhande redenen naast zich neer wensen te leggen.
Even dus terug naar de basisbetekenis en de woordinhoud van democratie zoals we ze hier normalerwijze hanteren:
Echte democratie verleent zijn 'dictaten' aan wat de meerderheid van het volk wil.
In deze tijden zou het BROV hiervoor een geschikt instrument zijn, om naast het werk door onze vertegenwoordigers gepresteerd, een controlerend middel en een middel tot initiatief in handen te hebben om kenbaar te maken wat een bevolking wenst.
Jij verleent daar gratuit de peioratieve term dictatuur aan, hoewel het in de praktijk véél democratischer zou blijken dan wat de verplicht verkozen, quasi oncontroleerbare elite ervan bakt.
Waarom je het zuiver vertegenwoordigende systeem, dat hier verworden is tot particratie, als 'democratischer' blijft verheerlijken is me een raadsel. Minder dan 1% van de bevolking legt zijn wil op zonder echte controle. Heelder groepen wordt inspraak ontzegd.........
Nu, puur geregeerd door een politieke (zelfverklaarde) elite, kunnen we toch bezwaarlijk van een compleet volwaardig democratisch systeem gewagen terwijl er nochtans aanvullingen voorhanden zijn om écht de volkswil kenbaar te maken?
Kunnen we het er echt niet over eens worden, dat, hoe meer het volk souverein is, hoe democratischer de bestuursvorm is?
Je mag wat mij betreft rustig voor
minder democratie pleiten, maar kleef er dan wél het
correcte etiket op.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
ik verwijt het BROV en zijn voorstanders het volgende:
2/ het pleidooi voor de afschaffing van de stemplicht
|
Democratie en vrijheid zijn naaste familie.
Hoe meer democratie hoe vrijer de mens zich voelt. Hoe vrijer de mens, hoe soepeler hij zich zal inzetten en bezorgd en zorgend optreden voor zijn medemens.
Hoe kan je in die optiek een
gedwongen stem op personen of partijen democratisch heten, terwijl je de vrijwillige stem aangaande verzuchtingen, gestoeld op brede maatschappelijke basis, verwerpt als anti-democratisch?
Ik blijf verwoed naar logica zoeken in die gedachtengang.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
ik verwijt het BROV en zijn voorstanders het volgende:
3/ de verwachting dat de verdieping van de democratie van bovenaf moet komen
|
Weerom een bizarre aantijging.
Ik bevind me onderaan de politieke ladder: persoon die geen bal te zeggen heeft.
Desondanks merk ik dat het meestal mijns gelijken zijn, die dus van onderaf om meer inspraak bedelen.
Zij die echter hoog op de maatschappelijke ladder van macht en invloed klommen, zijn als de dood om hun positie te laten aantasten door al wat naar meer volssouvereiniteit ruikt. Om hun verworven macht te consolideren, verafschuwen ze hartsgrondig corrigerende ingrepen als BROV, eens ze het fluweel onder de kont gewaarworden.
Bemerk in dit verband hoe in Duitsland de gezindheid van zowel Christendemocraten als Socialisten ten opzichte van directe democratie verschuift, naargelang ze in de oppositie zetelen of aan de macht zijn.
Ook in België constateren we dergelijk fenomeen:
*Oorspronkelijk werd de idee van volkssouvereiniteit d.m.v. referenda in t'hart gedragen door de socialisten, terwijl hun huidige afkooksel de Sp-a en aanhang, er zich tegen verweert als duivels in een wijwatervat, sinds......... jawel......... ze als regeringspartner quasi incontournabele zijn.
*Aan liberale zijde kunnen we ook al dergelijke verschuiving waarnemen. Huidig premier Verhofstadt, in zijn burgermanifesten nog een pleitbezorgen van het referendum, jaagt er in zijn kieswet, eens hij het roer in handen heeft, een systeem door waarbij menige politieke minderheid op apegapen komt te liggen.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
1/ In de moderne democratische rechtsstaat zijn er rechten waaraan de meerderheid niet kan raken zonder aan de democratie te raken.
|
Uw bekommernis om minderheden is prijzenswaardig.
Toch klinkt ze enigszins vals wanneer je om die reden argwanend tegenover het BROV aankijkt. Dezelfde vrees en argwaan gaat immers evengoed op tegenover de almachtige minderheid, die ons nu vanop eenzame hoogte, nagenoeg oncontroleerbaar bevoogdt.
Jouw bezwaar kan evengoed gericht worden aan het adres van een zuiver representatief systeem.
1)Je bent bang dat door meerderheden via BROV bepaalde minderheden hun rechten gaan ontnomen worden.
Deze vrees is onterecht, wanneer we de situatie in Zwitserland in ogenschouw nemen.
Nergens worden daar via BROV minderheden gemangeld of mensenrechten geschaadt. Integendeel: in bepaalde dorpjes is de burgerzin zo groot dat de
minderheid van werklozen een fiks bestaansminimum toegekend werd (ca 1600 Euro)
OFWEL
2)Je vindt dat een zuiver vertegenwoordigende democratie volstaat om minderheden te geven wat hen toekomt.
In dat geval moet ik u deerlijk teleurstellen aangaande de goede werking van het zuiver representatieve systeem vs minderhedenbelang...........
Het zuiver vertegenwoordigende systeem in Nazi-Duitsland was allesbehalve geneigd om bepaalde minderheden zoals
- *homo’s
*zigeuners
*kleurlingen
*joden
*…….
..........te geven wat hen rechtens toekwam. Sommige hiervan werden zelfs bepaald onheus bejegend, maar dat hoef ik je niet meer te schilderen.
Ook in ons land wacht een minderheid van allochtonen, ondanks beloften van
regeringspartijen der verkozen meerderheid nog steeds op stemrecht! Sommige partijen draaien in dat verband als een kat om de hete brij uit plat politiek opportunisme!!
Ware het niet fraaier om in dergelijke gevallen eens te polsen wat alle betrokken mensen echt willlen, zodat los van partijbelangen kan bepaald worden of deze nood aan leniging toe is?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Voorstanders van het BROV menen dat het BROV over álles uitspraak mag doen, en dat alle uitspraken bij BROV democratisch zijn.
|
Leg ons geen woorden in de mond a.u.b.
BROV mag over alle
bestuurlijke aangelegenheden gaan.
Uiteraard ook als die betrekking hebben op ethische kwesties, maar is politiek bedrijven op zich al geen vorm van een bezigheid die ethisch moet bedreven worden?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Ik stel dat een democratische beslissing aan méér voorwaarden moet voldoen dan enkel meerderheidsinstemming. Als een beslissing ingaat tegen (bijvoorbeel) het gelijkheidsbeginsel of het recht op vrije meningsuiting, dan is deze beslissing niet democratisch, onafhankelijk van het feit of ze al dan niet bij meerderheid is goedgekeurd.
|
Dit gaat evenzeer op voor de beslissingen enkel genomen door de politieke kaste. In theorie weerspiegelt die toch ook ‘de meerderheid’ waar jij als de dood voor bent dat ze jou en de minderheden die je aan het hart liggen gaat verslinden?
Waarom zou dit superkleine bevolkingssegment d’office beter beslissen dan een procentuele meerderheid van de hele bevolking?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
2/ De voorstanders van het BROV menen dat de stemplicht moet worden afgeschaft. Immers, "nu worden veel mensen die politiek niet geïnteresseerd gedwongen een stem uit te brengen". In een democratie zijn evenwel (bij definitie) álle burgers bij de staat betrokken, niet enkel zij die politiek geïnteresseerd zijn.
|
Interesse en betrokkenheid kan je niet verplichten.
Op die manier wordt stemmen een inhoudsloze daad, en wordt de uitslag bij voorbaat een vervalsing.
Wanneer je mensen dwingt, dan pas duikt het gevaar op van een meerderheidsdictatuur, want stemmen van niet-betrokkenen vormen aldus een onechte valse pseudo-meerderheid die naar hartelust kan misbruikt worden.
Een gedwongen stem kan en mag eigenlijk nooit een reële correcte vertegenwoordiging bepalen.
Weerom stuit ik op een contradictie: enerzijds je angst voor de mening van een echte geïnteresseerde meerderheid, anderzijds de wens om de stem te ronselen van een niet-betrokken meerderheid.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Als een aanzienlijk deel van de burgers niet politiek geïnteresseerd is, moet je die kwaal als zodanig aanpakken. De voorstanders van het BROV klagen het gebrek aan burgerzin aan, maar zeggen tegelijk: "eigenlijk is burgerzin geen burgerplicht".
|
Burgerzin is iets als sex. Geen van beide kan je verplichten, opleggen of afdwingen. Bereidheid om correct oordeel te vellen over bestuurders en hun verleden of toekomstige daden is een actie die niet opgelegd kan worden, daar ze in volledige vrijheid moet geschieden.
De burger verplichten om zijn stem uit te brengen, komt een beetje neer op een mentale verkrachting van de kiezer. Het kindje daarvan (een afgedwongen loze meerderheid) kan je toch bezwaarlijk als een waarlijk democratisch gegeven beschouwen?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
3/ Daarmee komen we bij het derde punt. Met al hun pleidooien over burgerzin, verwachten de voorstanders van het BROV eigenlijk alle heil van bovenaf. Zij willen burgerzin "installeren" door een aanpassing van de staatsstructuur.
|
Je bekommernis om minderheden kan ik respecteren.
Een contradictie kan ik je gul vergeven.
Een flagrante onwaarheid zoals dit gaat erover.
De voorstanders van BROV willen precies dat iedereen van onderop de macht verleent en corrigeert. Dat moet na al onze discussie toch duidelijk zijn?
Het souvereine volk verkiest zijn vertegenwoordigers en verleent hen de macht, zolang en in hoeverre het dat nodig acht.
Om tot dit doel te komen hebben we BROV en correctief referendum nodig naast de representatieve verkiezingen.
Eerlijk blijven, nietwaar.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Als de burgers niet meer geïnteresseerd zijn in de politiek ligt dat in de eerste plaats aan de burgers.
|
Als je stem geen enkele invloed heeft, als een elite boven je hoofden beslist (en vaak desastreus: oorlogen, tekorten, spilzucht, nepotisme etc.) dán pas verliest het volk zijn betrokkenheid.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Het gekanker op de particratie toont enkel aan dat de kankeraars zelf niet bereid zijn om meer burgerzin aan de dag te leggen en daaraan iets te doen.
|
We willen net wél meer doen.
We willen onze eigen ideeën toetsen, er de mensen voor warm maken, handtekeningen voor verzamelen, het parlement eerst daarmee aansporen, hen laten een tegenvoorstel formuleren, en er dan in alle vrijheid mee naar een geïnformeerde bevolking trekken om daarna de uitslag in wetten te laten gieten. Geen eeuwige wetten, maar dynamische bijstuurbare richtlijnen, net zoalang geldig tot een nieuwe meerderheid andere prioriteiten opportuun acht.
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
De verguisde particratie biedt daartoe alle mogelijkheden: het staat elke burger vrij om zelf in de politiek te gaan, zelf een partij op te richten, en het anders te doen.
|
Waarom die omweg?
Met de nieuwe drempels wordt dit alsmaar moeilijker.
Wat direct kan hoeft niet via een onnodige structuur. Voor bepaalde issues zou die partij daarna direct overbodig worden.
Stap eens af van je kwijlende, beate bewondering voor partijen en politici.
Soms grenst jouw goodwill voor hen aan religieuze extase. Wat is er mis met het gezonde oordeel van een bekwame bevolking?
Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door Wardje
Burgerzin moet van onderuit komen.
|
Daar zijn we het over eens.
Waarom strijd je dan zo frenetiek tegen één van de instrumenten om dit te bewerkstelligen?
Wanneer de burger merkt dat zijn stem écht telt, en zijn wensen gerespecteerd worden, dan zal hij automatisch interesse opbrengen voor wat er op bestuurlijk vlak gaande is. Hij heeft er dan redens toe.
Het particratische systeem was misschien toereikend tot halfweg vorige eeuw. Toen wist iedereen min of meer voor wat elke partij stond. Er waren er minder en de standpunten waren afgelijnd.
Stilaan, door het complexer worden van de samenleving, is ook dit systeem aan opwaardering en verfijning toe.
Ik pleit niet voor afschaffing, maar aanvulling, verbetering en verdieping.