Om een voorbeeld te geven van dat mee-kopen door Roverheden / hun aanhang.
Enkele jaren terug las ik over die boetes die enkele grote/systeem banken moesten betalen zogezegd voor hun marktmanipulaties (goudmarkt).
Wel, dat vond ik verrassend. Waarom zouden leden van een club andere mede-leden van dezelfde club boetes opleggen? Je zou eerder verwachten dat ze samenspanden.
En toen begon me iets te dagen, en besloot ik eens wat gegevens te verzamelen om te zien of dat "iets" enige grond had.
Die grote/systeem banken, waren naast hun fiatbank-zijn, ook de grote LBMA leden. De London Bullion Market Association. De grote goudbanken ter wereld.
Nu, hun kompanen nationale/centrale banken (lees: de Mario's uit mijn vorige post) zijn ook actief op de goudmarkt. Ze bezitten enkele tienduizenden tonnen. En verkopen en kopen nu en dan.
De vraag kan nu worden gesteld: als je leest dat een nationale bank zoveel ton goud verkopen (of kopen), aan wie (van wie) kopen ze dat goud? Dat staat er dus nooit bij. Eind jaren negentig / begin jaren 2000, verkochten nationale/centrale banken veel tonnen goud.
Wel, aan wie (van wie) anders dan deze grote goudbanken, kunnen ze zulke hoeveelheden hebben verkocht (gekocht)?
Nu, de nationale/centrale banken hebben zo iets opmerkelijks in hun goudactiviteit: steevast verkopen ze als de goudprijs historisch laag staat, en kopen ze als de goudprijs historisch hoog staat. Alsof ze de verliezen met opzet opẑoeken.
Het kostte heel wat moeite om de historische cijfers bijeen te sprokkelen. De laatste enkele jaren worden wel gerapporteerd, maar dat moet je bijhouden en ze worden ook vaak bijgesteld. Maar dit zijn ze dus. Ik heb er de gemiddelde goudprijs dat jaar na gezet.
jaar / ton verkocht (negatief = gekocht)
1997 326 $330.98
1998 363 $294.24
1999 477 $278.88
2000 479 $279.11
2001 520 $271.04
2002 547 $309.73
2003 620 $363.38
2004 479 $409.72
2005 663 $444.74
2006 365 $603.46
2007 484 $695.39
2008 235 $871.96
2009 34 $972.35
>>> 5592 ton VERKOCHT over de periode 1997-2009
2010 -77 > -79.2(2016Q4) $1224.53
2011 -455 > -480.8(2016Q4) $1571.52
2012 -544.1 > -569.3(2016Q4) $1668.98
2013 -386.6(2014Q1) > -409.3(2014Q2) > -625.5 (2015Q1) > -623.8(2016Q4) $1411.23
2014 -477.2(2014Q4) > -588.0(2015Q1) > -590.5 (2015Q2) > -583.9 (2015Q4) $1211.71
2015 -588.4 (2015Q4) > -566.3 (2016Q1) > -576.5(2016Q4) $1160.06
2016 -383.6
Alles tussen haakjes, zijn revisies. Dus rapportages in latere jaren die de cijfers gerapporteerd in eerdere jaren bijstellen/corrigeren. Bvb 2013, eerst -387 ton (= gekocht) gerapporteerd, en 2 jaar later, in 2015, correctie naar -625 ton.
De X uit JAARQx slaat op welk kwartaal dat rapport was.
Deze cijfers tonen duidelijk aan dat overheden goud verkochten toen de prijs laag was, en kochten toen de prijs hoog was/is.
Dat betekent dat hun "tegen"partij(en) massa's winst haalde eruit.
Als we aannemen dat die goudbanken, die grote bullionbanken / tegelijk systeembanken, hun "tegen"partijen waren, dan haalden die miljarden euro's uit die handel.
Wel, ik heb eens uitgerekend hoeveel.
Bij benadering natuurlijk, want de individuele tonnages en prijzen / precieze momenten worden niet gerapporteerd (zie dat 2 jaar later bijstellen van tonnen haha).
Dit zijn de LBMA clearing members:
Barclays Bank PLC
ScotiaMocatta
Deutsche Bank AG
HSBC Bank
JPMorgan Chase Bank
UBS AG
JPMorgan Chase Bank, Deutsche Bank AG, HSBC Bank, UBS AG hebben samen een totale boete van 26,1 miljard USD gekregen.
Gebaseerd op de jaargemiddelde goudprijzen, hebben ze over de periode 2010-2013 73.8 miljard USD ontvangen van centrale banken, voor het goud dat ze hen verkochten.
2004 was een spiljaar voor de goudprijs. Toen begon, na de "bear market" eind jaren negentig / begin jaren 2000, de "bull market".
Centrale banken verkochten toen nog goud, met 2005 als piektonnage, daarna afnemende tot de 34 ton van 2009, waarna ze dus netto begonnen te kopen.
Wel, over die 2004-2009 betaalden ze in totaal centrale banken 41.3 miljard USD voor hun goud.
Het verschil tussen beide bedragen is 73.8 - 41.3 = 32.4 miljard.
Dat is dus de winst die de goudbanken haalden uit hun transacties met nationale/centrale banken (lees: overheden).
De totale boete was (zie boven) midden augustus 2014 26.1 miljard.
Zit er niet ver naast.
Dus eigenlijk hebben centrale banken/overheden middels die boetes de meeste winst de goudbanken haalden uit hun onderlinge handel, gerecupereerd.
Anders gezegd: geen van beide partijen haalde enig direct geldvoordeel uit hun onderlinge handel. Ze konden zowel niks hebben gedaan op de goudmarkt.
Waarom zijn er ze dan actief?
Wel, zie bovenstaande strategie, tevens dé reden voor dat aan lage koers verkopen en aan hoge koers terugkopen: spaarders/speculanten hun geld ontfutselen, door hen een lagere goudprijs op te solferen wanneer ze hun goud terug in euro's willen omzetten, en een hogere goudprijs wanneer ze euro's in goud willen omzetten.
En dat is wat ze op alle markten doen die spaarders/speculanten pogen.
Inclusief aandelen.
Eigenlijk niet verwonderlijk. Want wat is de bestaansreden van een nationale/centrale bank eigenlijk? Waarom zitten ze dag in dag uit duizenden marktparameters te volgen en samen te leggen? Wel, hun strijd tegen.... speculanten.
Wie/wat is een speculant? Wel simpel: iemand die hun diefstal via de fiatgeldmarkt poogt te ontlopen door alternatieve opslag van waarde te gaan zoeken.
Maar daar zijn ze dus ook actief.
