[Ernst Niessen]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dit vind ik van een bijzonder grote tragiek. Vorig jaar was er op de RTBF een reportage over de Waalse feesten. De reporter, die nog vloeiend Waals wist te spreken, sprak op allerlei plaatsen mensen aan in het Waals. Het grootste deel begreep er niets of begreep het maar half. Ik geloof dat premier Michel wel nog wist te antwoorden in het Waals.

Hoe tragisch, want het Waals vind ik eigenlijk veel mooier dan Standaard-Frans.

De visie van de stichting Baarle Werkgroep:

Het Waalse drama
1830 was een ramp voor Vlamingen, maar niet minder voor Walen. Wallonië werd een economisch wingewest van de Belgische elite in Brussel. Net als in Vlaanderen kwam in Wallonië een agressieve verfransing op gang, maar in tegenstelling tot Vlaanderen kon Wallonië deze verfransing niet stuiten. De Waalse en Picardische volksdialecten (die géén Franse dialecten zijn) werden zwaar in de verdrukking gebracht. De redenen hiervoor zijn tweeërlei: allereerst had Vlaanderen de passieve en soms actieve culturele steun van de grote Noord-Nederlandse broer. Het bestaan van een soevereine en welvarende Nederlandstalige natiestaat heeft de Vlaamse emancipatie kracht bijgezet. Hoewel er wel een particularistische stroming bestond in Vlaanderen, bleek het prestige van Nederland groot genoeg om de strijd voor een gezamenlijk algemeen Nederlands in Vlaanderen succesvol te ondersteunen. Wallonië heeft zulke steun nooit gehad, er bestond geen economische en/of politieke macht die het Waals kon beschermen tegen de verfransing. Een tweede reden voor de succesvolle verfransing van Wallonië was de opkomst van de door de Brusselse bourgeoisie beheerde industrie, die vele Waalse arbeiders werk verschafte (de Vlaamse economische opleving kwam pas later, voor de doorsnee Vlaming was het Frans aanvankelijk niet meer dan een bestuurstaal, er hing niet direct een economisch voordeel aan vast tenzij hij naar Wallonië emigreerde). Gedurende een goede anderhalve eeuw werd het Waals quasi volledig uit de politieke, ambtelijke, academische en economische sfeer verdrongen. In tegenstelling tot Vlaanderen was er geen actieve Waalse beweging om hier tegen in te gaan.