Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hoofdstraat
|
En waarom zou de creg niet neutraal zijn?
Bij welke maffia werkt jij dan?
Waarom zit jij hier te liegen?
Uw praktijkstudie is door wie besteld?
Deze link gaf ik al:
https://www.windenergie-nieuws.nl/begrippen/
of er zijn (oude) windmolens die na 20 jaar praktijk nog altijd draaiden.
Citaat:
Levensduur Windturbines
Windturbines hebben een gecertificeerde levensduur van 20 jaar.
Een enkeling (Clipper) zelfs van 30 jaar.
Een windturbine staat permanent bloot aan enorm grote en voortdurend wisselende belastingen. Zelfs per seconde variëren de belastingen door de wisselende windsnelheden.
Toch worden windturbines al jaren lang ontworpen voor een levensduur van 20 jaar. De diverse onderdelen worden dusdanig sterk uitgevoerd dat zij deze belastingen zonder schade kunnen verdragen. Voorwaarde daarvoor is natuurlijk wel dat er regelmatig (gemiddeld twee keer per jaar) onderhoud wordt gepleegd en inspecties worden uitgevoerd, waarbij kleine reparaties (zoals het bijwerken van kleine beschadigingen aan het wiekoppervlak) worden uitgevoerd.
Een windturbine is een zeer complexe machine en er kunnen dus wel eens onderdelen kapot gaan zoals een printplaat, een sensor of een relais. En een enkele keer kan er wel eens een groter onderdeel (tandwielkast, generator en heel soms een rotor) vervangen moeten worden. Alle kosten voor onderhoud en reparaties kunnen echter betaald worden uit de reguliere contracten voor onderhoud en verzekering. De levensduur wordt door certificerende instellingen vastgelegd in een type-certificaat.
Daarbij wordt ook aangegeven voor welk type windklimaat de turbine geschikt is (3 klassen van laag tot zeer hoog gemiddeld windaanbod). De levensduur-certificatie betekent dat de turbine met normale onderhoudskosten minimaal 20 jaar kan draaien met een normale beschikbaarheid. In de praktijk blijkt die beschikbaarheid (dat wil zeggen stroom kunnen produceren als het voldoende hard waait) momenteel gemiddeld ca. 98% te bedragen.
Dus gedurende 2% van de tijd (ca. 1 week per jaar) staat de turbine stil door storingen, onderhoud en service. Dit cijfer blijkt uit de maandelijkse productiestatistieken van 10-duizenden turbines is Duitsland, Denemarken, Zweden, Nederland, Nieuw Zeeland en België. Volgens de Nederlandse statistieken in de De WindMaand bedroeg de gemiddelde beschikbaarheid in 2006 98,2%.
Daarbij zijn alle oorzaken van stilstand meegeteld (behalve te weinig wind), dus bijvoorbeeld ook oorzaken van buiten de turbine zoals netuitval en blikseminslag. De levensduur blijkt in de praktijk gerealiseerd te kunnen worden. Eind jaren zeventig van de vorige eeuw begon de seriematige productie van windturbines in Denemarken (molens van 30 – 55 kW).
De meeste zijn in 2003-2004 vervangen door grotere turbines maar draaiden tot dan toe nog steeds. In veel gevallen zelfs nog met de oorspronkelijke generator, tandwielkast en rotor. In Nederland dateren een paar nog draaiende kleinere molens van begin jaren tachtig, maar voor het overige dateren alle nog draaiende turbines in Nederland van na 1986.
In maart 2007 draaien 36 turbines die er al meer dan 20 jaar op hebben zitten. Omdat de kwaliteit van windturbines in de loop der jaren enorm is toegenomen, mag aangenomen worden dat de twintig jaar levensduur ook bij recenter gebouwde turbines geen probleem zal zijn.
Wel komen er zo nu en dan wat grotere serieproblemen voor. Zo moesten een aantal jaren geleden van een bepaald type turbine alle 1.200 tandwielkasten vervangen of gerepareerd worden. Fabrikanten zorgen echter voor voldoende financiële armslag om deze grotere problemen op te kunnen vangen.
Op een oppervlak van 14 bij 14 kilometer kan met 400 grote windturbines 10% van de Nederlandse stroombehoefte worden geproduceerd. Stel dat we 10 % van de nationale stroombehoefte (100 miljard kWh) willen dekken met windenergie.
Dat is dus een windproductie van 10 miljard kWh (en 2 miljard meer dan de jaarproductie van een kerncentrale van 1.000 MW).
Als we dat uitsluitend opwekken met de grootste turbines welke momenteel verkrijgbaar zijn (127 meter rotordiameter en 6 MW, ashoogte 135 meter, de E 126 van Enercon) en bij een gemiddeld windaanbod (met een jaarproductie van 25 miljoen kWh per stuk) dan zijn daar dus 400 windturbines voor nodig (2.400 MW).
Geplaatst in een groot windpark met bijvoorbeeld 20 rijen van elk 20 turbines vergt dat een oppervlak van ongeveer 15 bij 15 kilometer. Ter illustratie staat dat blok hieronder getekend in Groningen. Tussen de turbines kan het graan blijven groeien.
De grote turbines zullen vanaf 2009-2010 vooral op zee geplaatst worden. Daar waait het nog aanzienlijk harder dan aan de kust. Een productie van minstens 30 miljoen kWh per turbine is dan heel normaal. Met 333 turbines (2.000 MW) op zee kan al 10 % van de huidige stroombehoefte gedekt worden.
Dat vergt een oppervlak ter grootte van het blok op het kaartje voor de kust van Noord-Holland. Het is niet moeilijk te bedenken dat met gemak 50% van de stroombehoefte met windenergie op land en zee gedekt kan worden. Uit Deens onderzoek is gebleken dat zelfs 70% mogelijk is zonder enorme extra kosten voor netuitbreiding en opvang van het wisselende windaanbod.
Het eerste grote windpark met 80 turbines van 2 MW werd in december 2002 aan de Noordzeekust bij het Deense Esbjerg in gebruik genomen. Dit ene park produceert 700 miljoen kWh per jaar; dat is ruim 2 % van de totale Deense stroombehoefte (dus niet alleen van de huishoudens!).
|