12 - De onzekerheid van de eigen geest en het eigen lichaam.
En wie de mens zelf is, vooral geestelijk dan, is ook niet zo gemakkelijk te zeggen. Het lichaam geeft dan wel enige houvast, omdat de mens ervaart zijn leven lang in hetzelfde lichaam te wonen, hoewel ook dat lichaam van geboorte naar dood aan vele veranderingen onderhevig is en ook een pasfoto niet veel zegt, want ook het gezicht verandert met de jaren.
Het is dan de herinnering die mij zegt dat ik nog steeds de persoon ben die ik toentertijd was. Wat ook nog niks bewijst, want zou ik geheel en al overspringen naar een ander, dan zou ik even zeker zijn die andere persoon altijd al te zijn geweest.
Alles van de vorige persoon ben ik dan immers kwijt en heb alles van die nieuwe over genomen, en dat ik ben over gesprongen heb ik zelf misschien niet eens in de gaten gehad, want het kan gebeurd zijn in een onbewaakt ogenblik.
|