[satiper]

Eerst aan iedereen bedankt om te reageren.

Ergens wordt gezegd dat een ideale wereld niet kan, omdat er altijd wel verlangens zullen zijn.
Een variante hierop is dat ieder wel andere verlangens heeft en het dus niet mogelijk is om een wereld te maken die door iedereen als ideaal wordt ervaren

Strikt genomen is dit helemaal juist.
Toch ervaar ik dit wat als een wegdrijven van de kerngedachte
Het was niet mijn bedoeling om een discussie te starten over de definitie van een ideale wereld.
Bedoeling was om een discussie te houden hoe je de wereld zoals die nu is en door velen als verre van volmaakt wordt ervaren, kan veranderen in positieve zin zodat een meerderheid van de wereldbevolking meer kans maakt op een tevreden of zelfs gelukkig leven.

enkele reacties

Nick
Een ideale wereld zoals jij het ziet zal er nooit kunnen komen.
Er is immers iets als 'geld' op deze wereld.

Dus voor jou kan geld en een ideale wereld niet samengaan.
Verderop wordt verwezen naar egoïsme.
Ik denk dat geld niet het probleem is maar wel het egoïsme.
Wel is het bestaan van geld vaak een voedende factor voor dit egoïsme.

Woffer
Een ruwe 95% van alle menselijke problemen op aarde zijn terug te voeren tot 1 enkel kwaad: Egoïsme. Roei het egoïsme uit en de ideale wereld is nabij.

Voor een groot stuk akkoord.
Toch denk ik dat het ontbreken van egoïsme alleen niet kan zorgen voor een ideale wereld.
Het ontbreken van egoïsme is nog geen garantie voor een rationele benadering.
En ook het rationele element mag volgens mij niet ontbreken.
Liefde is geen beletsel voor het voortplanten, toch is ongebreidelde voortplanting wel een beletsel om een ideale wereld te creëren.

Apocalyps
1)Wat voor mij een ideale wereld zou kunnen worden kan voor de andere weer een kutwereld zijn en vice versa, m.a.w de ideale wereld bestaat niet, en deze zal ook nooit bestaan
2)Wat voor de een als geluk beschouwd wordt kan voor de andere een hel zijn

3)Een wereldregering wat ik beschouw als een alleenheerschapij vindt ik niet een al te geruststellende toekomst.

punt 1 en 2 zie inleiding

punt 3) Hangt ervan af hoe de wereldregering functioneert mi.

Bhairav
De ideale wereld is een wereld die vergaan is: geen mensen meer die lijden

Heb ik ook al eens gedacht, is natuurlijk een zeer eigenaardige oplossing.
Massale zelfmoord of hoe werk je zoiets uit.
Hoewel er waarheid zit in je gedachte is dit wss niet realiseerbaar wegens niet gewenst door een verpletterende meerderheid (waar ik me zelf ook bij reken).

Armoede
zolang het in de wereld niet gaan om mensen maar om geld en zolang hebben belangrijker blijft dan het zijn zal er geen ideale wereld zijn

Zie ook antwoord aan Nick

groentje
1)Jamaar uiteindelijk streven mensen allemaal geluk na.

2)Maar wat gelukkig zijn voor iemand inhoudt is natuurlijk wel voor iedereen anders.

3)We kunnen echter wel de hinderpalen wegnemen die voorkomen dat iemand gelukkig kan zijn ... en dan bots je volgens mij wel op een aantal gemeenschappelijke factoren.

4)Ik denk trouwens dat de ideale wereld veel beter haalbaar zou zijn indien er één overkoepelende wereldregering zal komen

1)Dat dacht ik ook ja

2)Helemaal juist

3)Helemaal mee eens (en, dat schijnt wel vaker te gebeuren )

4) Ik denk dat er een rechtstreeks verband is tussen het aantal mensen op aarde en de noodzaak tot eenheid.
Een vb ter verduidelijking
Stel er wonen 10 mensen in ieder werelddeel.
In dit geval hoeven er praktisch geen afspraken gemaakt te worden.
Weinig kans dat de vrijheid van het ene individu botst met de vrijheid van het andere.
Stel op elk werelddeel wonen 10 miljard mensen.
Als het al leefbaar is, komen de verschillende verwachtingen van alle individuen constant in botsing met de verwachtingen van de andere individuen.
De enige manier om conflicten te vermijden of te beperken is steeds meer éénvormigheid in denken en handelen (dit houdt één of andere vorm van globaal denken in (wereldregering))
Een van de eerste vragen die men zich zal moeten stellen is dus: "welke balans tussen persoonlijke vrijheid en het aantal mensen op aarde men wil hanteren".
Wil men naar een aarde met veel mensen zal men noodgedwongen de vrijheid per individu dienen te beperken (de vrijheid van het ene individu kan slechts bestaan bij de beperkingen aan vrijheid opgelegd aan de andere)
Als de mens dus kiest om met de huidige aantallen te blijven of zelfs nog aan te groeien zal een of andere vorm van wereldregering helaas wel nodig worden denk ik.
De grootst mogelijke vrijheid die ik als mens zal kunnen bereiken is wanneer ik als mens alleen op aarde ben.
Het zal wel voor iedereen duidelijk zijn dat ook deze toestand niet wenselijk is (voor wss niemand)
Het komt er dus op aan om ook hier naar een soort van gulden middenweg te streven.

jozef ostyn
1)Wat u beschrijft is een verschrikkelijke, doodse wereld en het einde van de mensheid. Het is een waandenkbeeld. Een verschrikkelijke visie die hopelijk nooit werkelijkheid wordt.

Begrijp ik niet goed

Uit eigen start posting
In de ideale wereld is er voor ieder mens de mogelijkheid om een gelukkig leven te leiden.
Dat betekent dat er voor ieder mens een aantal factoren zijn die dit gelukkig leven mogelijk moeten kunnen maken.

Dat begint met de meest elementaire:
Zonlicht, zuivere lucht, zuiver water, gezond voedsel, onderdak verwarming en kleding.
Dat kan aangevuld worden met zaken die het leven nog aangenamer maken:
Kennis, reizen, faciliteiten voor sport en ontspanning enz…

Dit lijkt me toch voor de meeste mensen een goede zaak, er zullen er natuurlijk ook wel zijn die mss een afkeer hebben van bvb gezonde lucht, water en voedsel maar dat zal toch wel een minderheid durf ik te hopen.

Aan Big F en Limburgse Leeuw

Jullie postings gingen in een richting die ik niet had verwacht, toch ook fijn om te lezen.

Het is juist dat ik het geestelijk welzijn (geluk) tracht te verbeteren door de omstandigheden (materieel) te optimaliseren.

Je kan natuurlijk anders gaan werken, direct op de psyche.

"Ik heb geen eten, geen drinken, geen lucht (kortom niets) maar ik trek het me niet aan, dankzij mijn geestelijke vermogens kan ik mijn materiele omstandigheden overstijgen en heb ik niets nodig en kan ik toch gelukkig zijn."

Het is mss wat extreem maar het is wss wel mogelijk om deze toestand te bereiken.

Toch denk ik niet dat dit de weg is die de meeste mensen willen gaan.

Het is trouwens een gebied van onzekerheden.

Dromen is ervaren zonder het materiele aspect.

Als mensen sterven (fysiek) is er dan nog iets van deze mens dat overblijft en verder ervaringen kan opdoen (soort ziel)

Sommigen zeggen ja, andere neen, onzekerheid dus.

Als ik mijn teen tegen de tafel stoot en pijn gewaar wordt is dat een ervaring.

Door de meesten wordt dit soort ervaringen als realiteit ervaren (hoewel we dat eigenlijk nooit met zekerheid kunnen stellen)
Wat is tenslotte realiteit?
Je kan op deze manier een heel eind weg filosoferen.
Is ook niets mis mee.
Alleen denk ik dat heel veel mensen hier weinig boodschap aan hebben.
Ik denk dat heel veel mensen bvb gewoon fysieke nood aan water hebben.
De beste simpelste en meest voor de hand liggende manier om deze mensen wat gelukkiger te maken, is mi ervoor te zorgen dat deze mensen dit water ook kunnen krijgen.
Ik denk dat dit meer welkom zal zijn dan een cursus hoe kan ik ook zonder water gelukkig wezen.