Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Montalcino
Dat is ook wat ik denk. Als je ervan uitgaat dat belastingsgraad en inkomsten recht evenredig zijn, is dit natuurlijk niet zo, maar in de fysica is men toch ook al over gegaan van Newton naar Einstein?
|
Wel, er bestaat 'n simpele manier om de intuïtie van Laffer te begrijpen, en dat is door de inkomstenbelasting te bekijken. Bij een inkomstenbelasting van nul procent heeft de staat uiteraard nul euro inkomsten. Maar wie zou er nog gaan werken (legaal dan) bij een inkomstenbelasting van honderd procent? Niemand, dus ook bij een tarief van honderd procent zullen de inkomsten voor de staat nihil zijn.
Dat lijkt te impliceren dat er 'n soort optimum moet bestaan. Hoe hoger het belastingtarief, hoe groter het deel van de inkomsten dat de staat krijgt - maar ook hoe kleiner de motivatie van mensen is om te gaan werken.
Bedrijven hebben een soortgelijk probleem als ze prijzen voor producten moeten bepalen: aan een prijs van honderd euro per liter zal niemand nog Coca-Cola kopen, maar aan een prijs van nul euro per liter heeft Coca-Cola natuurlijk ook geen inkomsten.
Nu, het probleem is dat het verband tussen "belastingdruk" en "inkomsten" veel ingewikkelder is. Een inkomstenbelasting kan maar tussen nul en honderd procent liggen, maar er is geen bovengrens voor BTW, accijnzen... Accijnzen zijn trouwens 'n soort "lump sum"-belasting: dat zijn nooit percentages maar altijd vaste bedragen (bijvoorbeeld "drie euro per pak sigaretten"), dat kan andere implicaties hebben. En een "gemiddelde belastingdruk" voor een heel land zegt niets over de verschillende belastingen: twee landen kunnen dezelfde gemiddelde belastingdruk hebben, maar in het ene land kan dat vollédig op de inkomstenbelasting vallen terwijl het in het andere land verdeeld wordt over verschillende belastingen, ook dat zal allicht verschillende resultaten geven. En dan zijn er nog alle andere moeilijkheden ook: een belastingvermindering van twee procent zal niemand merken, bijvoorbeeld, maar bij gróte belastingverminderingen loop je dan weer het risico dat je keihard onder het optimum valt.
Bovendien is er ook geen enkele reden waarom de overheid haar inkomsten zou moeten, of zou mogen, maximaliseren.