Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door maddox
Israël als land is niet zo belangrijk.
Het is waar het voor staat dat zo'n hatelijk gegeven is.
|
Het ayatollah regime haat in eerste instantie de VS, en die haat gaat terug op de houding van de VS in het omverwerpen van het Mossadecq-regime, operatie Ajax. Later heeft de VS de Sjah geholpen om de gevreesde Savak geheime politie op te richten. De Sjah was een bedreiging voor de geestelijken, die de grootgrondbezitters waren in Iran en de moderniseringen bedreigden hun quasi monopolie op grondverdeling.
Vanaf de jaren '60 is Khomeini daar tegen beginnen ageren, en de haat tgo de VS is minstens even fanatiek overgenomen door zijn opvolger Khamenei.
Maar Iran is ook een pragmatisch land, ze weten heel goed dat ze geen open conflict met de VS kunnen aangaan. Dus doen ze dat tegen hun dichtste bondgenoot (Israël) waarbij ze kunnen profiteren van de in het MO vrij gangbare haat tegenover joden. Bijkomend voordeel voor Iran is dat deze retoriek tgo israël hen het aureool geeft van de beste verdedigers van de palestijnen. (terwijl die eigenlijk deel uitmaken van de Sunni-wereld en dus in principe aartsvijanden van het Sjia-regime van Iran zijn). Realpolitik dus.
Het regime weet heel goed dat zij met conventionele middelen geen echte bedreiging kunnen vormen voor israel, die zouden daar eens goed mee lachen.
Dus kiezen ze ervoor om de nucleaire weg op te gaan, goed wetende dat zij dan Israël's volledige belangstelling weten te capteren
Die kennen natuurlijk ook heel goed de 'Begin-doctrine' die Israël volgt, en weten dus dat ze door de nucleaire dreiging Israël kunnen/zullen dwingen tot reactie.
Dat dreigende conflict is dan weer een schitterend verhaal om 'de zionistische entiteit' voor binnenlands gebruik te kunnen hanteren als 'externe vijand'. De ayatollahs weten heel goed dat 'de externe vijand' een goed middel is om interne spanningen bij de eigen bevolking te kunnen kalmeren.