Waarom is Groen zo religieus tegen kernenergie?
In een vorig leven (begin van de industriële revolutie) was Groen een Pallietertiep op een forum over de industrialisering.
Pallieter: "Dien smoor van uw fabriek pakt op mijn asem, meneer de baron."
Baron: "Mo zoagevent, we bouwen wel een hoge schouw."
Pallieter: "Maar dan gaat dien smoor gewoon wat verder op iemand anders zijnen asem pakken."
Baron: "Maar neen, onnozelaar, ziet ne keer naar boven naar de lucht. Ik heb meneer den ingenieur van dexacte wetenschappen ne keer laten uitrekenen hoeveel smoor we in de lucht kunnen blazen en dat is minstens nog goed voor 1000 of 2000 jaar voordat iemand het daar van op op zijnen asem krijgt. En tegen dan hebben we al lang straffe filters uitgevonden of iets dat helemaal gene smoor meer maakt."
Pallieter: "Als meneer den ingenieur van dexacte wetenschappen dat heeft berekend, zal da wel just zijn, zeker. En dat ding dat gene smoor meer maakt, kan dat op mijnen asem pakken?"
Baron: "Onnozel kieken, als den ingenieur kan berekenen hoeveel smoor er in de lucht kan, kan hij toch ook berekenen hoeveel nie-smoor we kunnen verdragen."
De baron had gelijk: de smoor pakte niet (onoverkomelijk) op Pallieter en zijn nazaten hunnen adem, maar blijkbaar was er toch iets wat den baron en den ingenieur niet hadden voorzien in de vooruitgang.
De groenen beroepen zich op deze ervaring (en niet de exacte wetenschappen) om voor eeuwig en altijd wantrouwig te zijn tegenover de berekeningen van den ingenieur, want niemand kan just berekenen wat er komen gaat. Behalve dat we nu al verplicht zijn om de volgende 100.000 jaar den afval van ons eerste 50 jaar kernexperimenteren op te stoken om het goed weg te krijgen.
|