BUB: 'communautaire crisis schuld van Frankrijk en Duitsland'

[Rogge]

tis weer moppentijd



"Het feit dat de politiek-communautaire spanningen in België zo hoog oplopen heeft ook te maken met de invloed van de Fransen en de Duitsers. Zij hebben er zeker mee voor gezorgd dat er vandaag zoveel institutionele heibel is.

De Franse president Sarkozy en de Duitse kanselier Merkel in Duitsland in juni 2008. Beïnvloeden zij nog de Belgische politiek op negatieve wijze?

Zulk een stelling is misschien verwonderlijk op het eerste zicht, maar is dat bij nader inzien niet. Ten eerste is er de expansionistische politiek van Frankrijk (Lodewijk XIV, Napoleon) en Duitsland (Bismarck, Wilhelm, Hitler). Bovendien is er het feit dat het kleine België al snel na zijn onafhankelijkheid één van de sterkste industriële naties van de wereld werd, na Duitsland en vervolgens ook de Verenigde Staten. België had toegang tot belangrijke grondstoffen in zijn kolonie Congo vanaf 1908. Ook na de Tweede Wereldoorlog herstelde België zich snel van de oorlogscrisis en bouwde het zijn economie uit tot één van de sterkste van Europa met de schitterende Wereldtentoonstelling van 1958 als hoogtepunt. Dat stak de ogen uit.

Zo werd het Vlaams-nationalisme grotendeels geïmporteerd door de Duitse bezetter tijdens de eerste wereldoorlog. Er bestaan daar historische bewijzen van. Vóór de Grote Oorlog waren de flaminganten niet voor de splitsing van het land en merendeels unitaristisch. Tijdens de oorlog echter hebben de Duitsers de hardste flaminganten actief ondersteund en geradicaliseerd in het kader van hun “Flamenpolitik”, die leidde tot het “aktivisime”, de eerste vorm van Vlaams-nationalisme. Zo werd het flamingantisch separatisme geboren en het zou ons niet meer verlaten tot vandaag.

Bovendien werd de plotse opgang van de Vlaamse beweging in de jaren 60 beïnvloed door het aan de macht komen van De Gaulle in Frankrijk in 1958. De Belgische historicus Vincent Dujardin zei hierover onlangs (« Saga Belgica », Le Soir juni 2008) :

« Volgens verslagen van de staatsveiligheid zou [de Franse President De Gaulle] onrechtstreeks de aanhangers van “Walen buiten” gefinancierd hebben, wat er de Belgische regering toe gebracht heeft zich te verzetten tegen zijn bezoek aan België in 1968. »

Men weet trouwens wat hij in Quebec (Canada) heeft gedaan via parallelle diplomatieke kanalen (zie zijn uitroep « Québec libre ! » voor een menigte in Quebec in 1968). De Canadese regering heeft toen nog officieel geprotesteerd bij de Franse wegens ontoelaatbare en geheime inmenging in de binnenlandse zaken van een andere staat. Frankrijk heeft dan ook een geheime invloed gehad op de separatistische beweging in België die beslissend kan geweest zijn.

Misschien bestaat deze invloed vandaag nog. Er zijn immers geruchten over een speciale cel op het Franse ministerie van buitenlandse zaken op de Quai d’Orsay in Parijs die zich uitsluitend met “la Wallonie” zou bezig houden. Bovendien worden Belgische “attachisten” graag ontvangen in de Franse senaat zoals enkele jaren geleden gebeurd is zonder dat iemand in België zich daar vragen heeft bij gesteld. In elk geval is het voeren van propaganda tegen de Belgische staat met buitenlandse hulp een strafbaar delict (artikel 135bis van het Strafwetboek).

Natuurlijk zeggen we niet dat het allemaal de fout is van de Fransen en de Duitsers. Deze konden immers niet versterken wat niet reeds bestond. Bovendien werd het Vlaams- en francofoon nationalisme ook sterk aangewakkerd door ons tweeledig federaal systeem en door de parti- en mediacratie. Maar het lijkt ons duidelijk dat die twee buurlanden een versterkende rol hebben gespeeld in het kader van een bipolair conflict dat al aanwezig was. De reden hiervoor was natuurlijk de jaloersheid jegens een kleine, maar (te) rijke buur.Bovendien kan die invloed cruciaal geweest zijn omdat ze heeft plaats gevonden op een moment dat het Vlaams-nationalisme onbestaande was (eerste wereldoorlog) of stervend (jaren 50).

De separatistische beweging in België is dus voor een deel het resultaat van een Duitse en vervolgens Franse inmenging uit jaloezie ten opzichte van de kleine, maar economisch (te) sterke buur. Het is mogelijk dat zonder deze invloed de Belgische communautaire kwestie had kunnen geregeld worden in het kader van een unitair België."

bron: http://www.belgischeunie.be/nl/homen...from=&ucat=17&

[Starfire]

http://forum.politics.be/showthread.php?t=107703