Iedereen ondernemer

[Libro]

Nu, alleen een gek verandert nooit van mening. Ik heb prijzen van consultants onder ogen gekregen en als zelfstandig consultant kost ik de belastingbetaler vijf tot zes keer zoveel als nu . Laat maar komen !

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Libro

Nu, alleen een gek verandert nooit van mening. Ik heb prijzen van consultants onder ogen gekregen en als zelfstandig consultant kost ik de belastingbetaler vijf tot zes keer zoveel als nu . Laat maar komen !

[satiper]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Eigenlijk verschieten ze helemaal niet, het doel van Staat is om afhankelijkheid van Staat te zaaien, teneinde aan de macht te blijven, teneinde legaal andermans geld/middelen te kunnen pikken.
Vertrekkende van dit motief, wordt quasi elke beslissing / daad verklaard. Niet uit domheid, niet uit kortzichtigheid, en niet uit misverstanden of 'communicatiefouten'. Het is niks minder en meer dan de globale strategie van een legale bende Parasieten.
De strategie van de grote leugen is opnieuw van toepassing: dezelfde die zich telkens op hardhandige wijze naar voren drumt, om zichzelf 'sociaal', 'eco', 'liberaal' en diens meer te verklaren, om de 'problemen' te verhelpen, veroorzaakt de problemen. Het is een cirkel, en door die strategie is het sluitende deel van de cirkel moeilijk herkenbaar. Alles heeft echter een reden, voer elke keten van oorzaken en gevolgen terug tot de primaire oorzaak, en je vindt telkens dezelfde terug: Staat. Waar de cirkel begint, en eindigt.
"Staat" is overigens een vrij nikszeggende abstractie. In de realiteit is het gewoon een bevolkingsdeel dat wil leven op de rug van een ander deel van de bevolking. En nog een ander deel, werd door dat parasiterend bevolkingsdeel in afhankelijkheid gedrumd, om hun stemkeuze zo te "leiden". Een onafhankelijke stem is "gevaarlijker" dan een afhankelijke. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

Je post is wat tegenstrijdig.
Enerzijds lijkt de staat te bestaan uit een beperkt aantal schurkachtige bewindslui.
Anderzijds zeg je dat de staat eigenlijk een groep burgers is die als parasieten wil profiteren van andermans zweet.

In een democratie wordt het verkozen bestuur (dat toch wel iets anders is dan de staat) geacht te besturen op een manier die zo dicht mogelijk aansluit bij hetgeen bij een meerderheid van haar bevolking leeft.

Hierbij spelen liberale, sociale, ecologische, ... overwegingen hun rol.
Soms zijn deze in conflict, soms complementair.

Ook in gezinsverband bestaan afspraken en regels.
In clanverband worden die regels iets strikter (het gaat niet enkel meer over het eigen gezin).

In clanverband leven is ook iets dat al een hele tijd achter ons ligt.
Hoewel er ook daar regels zijn, worden veel van die regels vastgelegd in vergaderingen waar nagenoeg iedereen aan deelneemt, er is grotere overeenstemming tussen wat er uiteindelijk als regel gehanteerd wordt en hetgeen er leeft bij de groep.
Iedereen kent daar immers iedereen.

Mss is er iemand die bij de jacht een ongeluk had en niet meer kan jagen.
Veel kans dat hij toch niet uit de groep zal gestoten worden maar wel onderhouden zal worden door de groep.
De groep verklaart zich solidair met het minder fortuinlijk groepslid.
Het minder fortuinlijk groepslid kan niet meer jagen maar zal mss nog andere taken aankunnen en uitvoeren waardoor hij toch nog zoveel mogelijk nuttig probeert te blijven voor zichzelf, zijn gezin en de groep/clan.

Hieruit is ook hetgeen wij heden ten dage hanteren als systeem ontstaan.

Clans werden groter, splitsten zich op, kwamen in conflict met andere vijandiger clans, vormden allianties met andere clans om sterker te staan enzoverder.

Uiteindelijk kwam je tot groter groepen die hele regio's bezetten en naties begonnen te vormen.

De motor van deze evolutie waren de toenemende aantallen mensen.

Als je maar ver genoeg terug gaat in de tijd kom je tot periodes waar een familie een clan kon verlaten om verder te trekken en haar eigen geluk te beproeven.
Met enig geluk of ongeluk kon die familie gans haar leven doortrekken zonder ooit nog één andere groep mensen tegen te komen (ooit waren er tijden waar er effectief zo weinig mensen waren en de transportmiddelen zeer beperkt).

Maar dat bleef natuurlijk niet zo.

Zoals gezegd de aantallen bleven maar stijgen en een individu werd ergens geboren en werd daarmee automatisch lid van een bepaalde groep (land).
Wegtrekken naar niemandsland was niet langer een optie, het was ondertussen overal IEMANDSland geworden.

Naarmate de aantallen stegen werden de groepen ook alsmaar groter, het werden landen/naties.

Regels die in clanverband volstonden waren al lang niet voldoende meer om de zaak beheersbaar te houden, het werden wetten en aanpassingen erop tot de wetgeving verwerd tot een complex kluwen. Daarom niet kwaadwillig en doelbewust, maar een gevolg van onze aantallen en de toenemende moeilijkheidsgraad om deze aantallen te bedienen/beheersen.

Ondanks de stijgende aantallen bleven oude gevoeligheden doorspelen.
Wat doen we met onze kreupele jager die in onze tijd anders heet natuurlijk.
Net als in clanverband zal niet iedereen hetzelfde idee hebben wat te doen hiermee.
En hetgeen het net iets moeilijker maakt is dat we de kreupele jager niet meer persoonlijk kennen.
Dit maakt dat het allemaal iets makkelijker wordt om hem gewoon aan de kant te schuiven.
Natuurlijk als we er heel veel aan de kant schuiven vormen al deze aan de kant geschoven mensen in ons systeem een macht (het systeem ondergraaft zichzelf).
Via de macht van hun aantal kunnen ze vragen/eisen om ondersteund te worden.

Diegenen die moeten steunen op hun beurt, kijken tegen een alsmaar groeiende berg aan en komen wel eens tot de conclusie of het niet beter is om aan de andere kant te gaan staan. Ipv steun te verlenen, steun te vragen (het systeem ondergraaft zichzelf).
Alles is immers steeds onpersoonlijker en anoniemer geworden.

Je zou hieruit kunnen besluiten dat we ons op niveau van clanverband hadden moeten houden.
Het is niet gebeurd, en een tijdje ging het zelfs vrij goed.
We hebben dankzij onze aantallen en samenwerkende (soms zelfs gedwongen) structuren mooie producten/voorzieningen in mekaar weten te steken.
Een ontwikkeling die we nooit hadden gekend mochten we op niveau van clanverband blijven steken zijn.

Ik denk dus dat onze evolutie direct gelinkt is aan onze aantallen en deze van een gauss curve volgt.

Je hebt bij stijgende aantallen (horizontale as) een toename in welzijn (gauss curve).
Dit gaat door tot de curve bij een bepaald aantal mensen haar hoogste punt bereikt.
Hierna gaat de curve terug omlaag bij nog verdere stijgende aantallen.
Net hetgeen we al een tijdje meemaken

De schuldige aanwijzen heeft geen zin.
Het wordt veel gedaan, maar het brengt ons niet verder.
Zeggen dat het de schuld is van de overheid, van de vakbond, van het kapitaal, van de ondernemers, van de werklozen, van de islam, van de jeugd, van de ouderen, … het kan mss even een goed gevoel geven.
We denken maar al te graag 'het is een zooi, maar het zijn de anderen die de zooi gemaakt hebben, ik ben onschuldig'.
Ik denk echter dat het dichter bij de waarheid is als we erkennen dat we allemaal een stukje mee verantwoordelijk zijn voor de situatie zoals ze is.

Soms is dat bewust kwaadwillig maar meestal is het gewoon onschuldig.
Onschuldig maar daarom niet onschadelijk.
Wederom een schadelijkheid die voortkomt uit onze aantallen.
Er is een verschil tussen een oermens die een oeros heeft kunnen vellen en 's avonds hiervan een stukje steak op het vuur legt en 20 miljard mensen die net hetzelfde doen met een stukje steak afkomstig van een speciaal hiervoor gekweekt rund.

De handeling is min of meer identiek en kan als onschuldig beschouwd worden (uiteraard niet vanuit de visie van de oeros of het rund) maar de impact op onze leefwereld is totaal anders.
In het eerste geval is die impact bijna onbestaande.
In het tweede geval is het mss niet eens haalbaar (zie maar welke inspanningen men doet om ons vertrouwd te leren worden met het eten van insecten).

En daar ligt net de knoop, we zijn blind voor het effect van onze aantallen, we blijven de schuld maar bij van alles en nog wat leggen, met totaal geen zicht op de nefaste dynamiek waarin onze aantallen ons gebracht hebben en waar geen enkel kruid of systeem tegen opgewassen is.
We blijven steken in het gevecht tegen de veelheid aan koppen die aan het monster ontspruiten, maar het monster zelf, daar doen we niets aan.